Tłumaczenia dla hasła „capitulation“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

kapitulacyjny [kapitulatsɨjnɨ] PRZYM. WOJSK.

kapitulacyjny

Kapitulations-

akt kapitulacyjny

Kapitulationsakt r.m.

akt kapitulacyjny

Kapitulation r.ż.

kapitulanctwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [kapitulantstfo] RZ. r.n.

kapitulanctwo WOJSK. t. przen.:

kapitulanctwo (ugodowość)

Defätismus r.m.

kapitulanctwo elit politycznych

defätistische Haltung r.ż. der politischen Elite

ideowe kapitulanctwo

geistige [o. intellektuelle] Bankrotterklärung r.ż.

kapitulant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [kapitulant] RZ. r.m.

1. kapitulant WOJSK. (strona ogłaszająca kapitulację):

kapitulant

Kapitulierende(r) mf

kapitulant

sich Ergebende(r) mf

2. kapitulant (osoba poddająca się):

kapitulant

Defätist(in) r.m. (r.ż.)

kapitulant

Kapitulant(in) r.m. (r.ż.) podn.

kapitularz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [kapitulaʃ] RZ. r.m.

1. kapitularz REL.:

kapitularz

Kapitelhaus r.n.

klasztorny kapitularz

Kapitelhaus eines Klosters

2. kapitularz HIST.:

kapitularz

Kapitular[e] r.n.

kapitularze karolińskie

karolingische Kapitularien

kapitulacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [kapitulatsja] RZ. r.ż.

1. kapitulacja WOJSK. (poddanie się):

kapitulacja

Kapitulation r.ż.

kapitulacja

Ergebung r.ż.

akt bezwarunkowej kapitulacji

bedingungslose Kapitulation

2. kapitulacja przen. (rezygnacja):

kapitulacja

Resignation r.ż.

kapitulancki [kapitulantski] PRZYM.

1. kapitulancki WOJSK.:

kapitulancki

defätistisch

rząd kapitulancki

Kollaborationsregierung r.ż.

układ kapitulancki

einer Kapitulation gleichkommender Vertrag r.m.

2. kapitulancki przen.:

kapitulancki

defätistisch

kapitulancki

resignativ

kapitularny [kapitularnɨ] PRZYM. REL.

kapitularny

Kapitular-

wikariusz kapitularny

Kapitularvikar r.m.

kapituła <D. ‑ły, l.mn. ‑ły> [kapituwa] RZ. r.ż.

1. kapituła (kolegium honorowe):

kapituła

Ehrenausschuss r.m.

kapituła

Ehrenkollegium r.n.

kapituła konkursu

Jury r.ż.

kapituła konkursu

Preisgericht r.n.

2. kapituła REL.:

kapituła

[Dom]kapitel r.n.

kapitulny [kapitulnɨ] PRZYM. REL.

kapitulny

Kapitular-

duchowieństwo kapitulne

Domkapitel r.n.

duchowieństwo kapitulne

Kapitelherren r.m. l.mn.

kapitulować <‑luje; f. dk. s‑> [kapitulovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kapitulować WOJSK. (poddawać się):

kapitulować

kapitulieren

2. kapitulować przen. (rezygnować):

kapitulować

aufgeben

kapitulować

sich B. geschlagen geben

kapitulować przed kimś/wobec czegoś

vor jdm/angesichts einer S. D. kapitulieren

kimation <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kimatjon] RZ. r.m. SZT.

kimation

Zierleiste r.ż.

kimation

Kyma[tion] r.n.

kimation dorycki

dorisches Kymation

liposuction [liposakʃɨn] RZ. r.n. ndm. MED.

liposuction

Liposuktion r.ż.

liposuction

Fettabsaugung r.ż.