polsko » niemiecki

konsolidacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [kow̃solidatsja] RZ. r.ż.

1. konsolidacja (ugruntowanie się: państwa, społeczeństwa):

Konsolidierung r.ż. podn.
Festigung r.ż.

I . konsolidować <‑duje; f. dk. s‑> [kow̃solidovatɕ] CZ. cz. przech.

II . konsolidować <‑duje; f. dk. s‑> [kow̃solidovatɕ] CZ. cz. zwr. (zespalać się)

konsolidacyjny [kow̃solidatsɨjnɨ] PRZYM.

konsolidator <D. ‑a, l.mn. ‑y> RZ. r.m. INF.

konsolacyjny [kow̃solatsɨjnɨ] PRZYM. przest

konsolacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [kow̃solatsja] RZ. r.ż. przest

1. konsolacja (pocieszenie):

Trost r.m.

2. konsolacja (stypa):

Totenmahl r.n. podn.
Leichenschmaus r.m. żart.

skonsolidować [skow̃solidovatɕ]

skonsolidować f. dk. od konsolidować

Zobacz też konsolidować

I . konsolidować <‑duje; f. dk. s‑> [kow̃solidovatɕ] CZ. cz. przech.

II . konsolidować <‑duje; f. dk. s‑> [kow̃solidovatɕ] CZ. cz. zwr. (zespalać się)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski