W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „rozrušiť“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

rozrzucać: czasownik przechodni
rozruchy: rzeczownik
rozrobić
rozrusznik: rzeczownik
rozruszać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozróżniać: czasownik przechodni
rozrabiać: czasownik przechodni
rozrzutny: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: rozrzucić , rozrobić , rozruchy , rozrusznik , rozrzutny , rozrzucać , rozrabiać , rozróżnić i rozruszać

rozrzucać <‑ca> [rozʒutsatɕ], rozrzucić [rozʒutɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

rozruchy [rozruxɨ] RZ.

rozruchy l.mn. < D. l.mn. ‑chów> (zamieszki):

rozruchy

Unruhen r.ż. l.mn.

rozruchy

Aufruhr r.m.

trwają rozruchy w mieście

in der Stadt dauern die Unruhen an

rozrobić [rozrobitɕ]

rozrobić f. dk. od rozrabiać

Zobacz też rozrabiać , rozrabiać

rozrabiać² <‑ia> [rozrabjatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (awanturować się)

rozrabiać

Ärger machen

rozrabiać

krakeelen pej. pot.

ledwo zaczął chodzić do szkoły, a już rozrabia

kaum ist er in die Schule gekommen, macht er schon Ärger

rozrabiać¹ <‑ia; f. dk. rozrobić> [rozrabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozrabiać GASTR.:

rozrabiać

anrühren

rozrabiać

anmachen

2. rozrabiać (rozpuszczać) farbę:

rozrusznik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [rozruʃɲik] RZ. r.m.

1. rozrusznik MOT.:

rozrusznik

Anlasser r.m.

2. rozrusznik MED.:

rozrusznik serca

Herzschrittmacher r.m.

I . rozruszać <‑sza; cz. prz. ‑aj> [rozruʃatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. rozruszać (przywrócić sprawność):

rozruszać

in Gang [o. zum Laufen] bringen

rozruszać nogi

sich C. die Beine vertreten

2. rozruszać pot. (ożywić):

rozruszać towarzystwo

in Stimmung bringen

II . rozruszać <‑sza; cz. prz. ‑aj> [rozruʃatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. rozruszać (poćwiczyć):

rozruszać

sich B. ein wenig [o. ein bisschen] bewegen

2. rozruszać (ożywić się):

rozruszać

munter werden

rozruszać

in Schwung kommen

rozróżniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [rozruʒɲatɕ], rozróżnić [rozruʒɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

rozróżniać

unterscheiden

rozróżniać

auseinander halten

rozrabiać¹ <‑ia; f. dk. rozrobić> [rozrabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozrabiać GASTR.:

rozrabiać

anrühren

rozrabiać

anmachen

2. rozrabiać (rozpuszczać) farbę:

rozrzutny [rozʒutnɨ] PRZYM. podn.

rozrzutny

verschwenderisch

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „rozrušiť“ w polsko » niemiecki słowniku

rozrzucać <‑ca> [rozʒutsatɕ], rozrzucić [rozʒutɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. rozrzucać (bałaganić):

2. rozrzucać (rozsypywać):

3. rozrzucać (kolportować):

rozruchy [rozruxɨ] RZ.

rozruchy l.mn. < D. l.mn. ‑chów> (zamieszki):

rozrobić [rozrobitɕ]

rozrobić f. dk. od rozrabiać

Zobacz też rozrabiać , rozrabiać

rozrabiać2 <‑ia> [rozrabjatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (awanturować się)

rozrabiać1 <‑ia; f. dk. rozrobić> [rozrabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozrabiać GASTR.:

2. rozrabiać (rozpuszczać) farbę:

rozrusznik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [rozruʃɲik] RZ. r.m.

1. rozrusznik MOT.:

2. rozrusznik MED.:

I . rozruszać <‑sza; cz. prz. ‑aj> [rozruʃatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. rozruszać (przywrócić sprawność):

2. rozruszać pot. (ożywić):

II . rozruszać <‑sza; cz. prz. ‑aj> [rozruʃatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. rozruszać (poćwiczyć):

2. rozruszać (ożywić się):

rozróżniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [rozruʒɲatɕ], rozróżnić [rozruʒɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

rozrabiać1 <‑ia; f. dk. rozrobić> [rozrabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozrabiać GASTR.:

2. rozrabiać (rozpuszczać) farbę:

rozrzutny [rozʒutnɨ] PRZYM. podn.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

rozrabiać² <‑ia> [rozrabjatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (awanturować się)

rozrabiać¹ <‑ia; f. dk. rozrobić> [rozrabjatɕ] CZ. cz. przech.

rozrabiać¹ <‑ia; f. dk. rozrobić> [rozrabjatɕ] CZ. cz. przech.