polsko » niemiecki

skazanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [skazaɲe] RZ. r.n.

skazany1 [skazanɨ] PRZYM.

1. skazany PR.:

2. skazany przen. (nieuchronnie narażony):

skazaniec <D. ‑ańca, l.mn. ‑ańcy> [skazaɲets] RZ. r.m.

skaza <D. ‑zy, l.mn. ‑zy> [skaza] RZ. r.ż.

1. skaza (rysa):

Macke r.ż.

2. skaza przen. (hańba):

3. skaza MED.:

Diathese r.ż.

skazać [skazatɕ]

skazać f. dk. od skazywać

Zobacz też skazywać

I . skazywać <‑zuje; f. dk. skazać> [skazɨvatɕ] CZ. cz. przech. PR.

II . skazywać <‑zuje; f. dk. skazać> [skazɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

sztanca <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [ʃtantsa] RZ. r.ż.

1. sztanca TECHNOL.:

Stanze r.ż.

2. sztanca podn., przest:

Abklatsch r.m.
Muster r.n.
Denkmuster r.n.
wskazanie (przyrządu pomiarowego) r.n. TECHNOL.
Anzeige r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski