Tłumaczenia dla hasła „splodiť“ w polsko » niemiecki słowniku

spłodzić [spwodʑitɕ]

spłodzić f. dk. od płodzić

Zobacz też płodzić

płodzić <‑dzi; cz. prz. płódź; f. dk. s‑> [pwodʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. płodzić podn. (powodować zapłodnienie):

płodzić syna

zeugen

2. płodzić przen. (tworzyć):

płodzić artykuł, dzieło

schaffen

splot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [splot] RZ. r.m.

1. splot:

splot (połączenie: liny, gałęzi)

Geflecht r.n.

splot (korzeni)

Ballen r.m.

2. splot przen. (zbieg: okoliczności, wydarzeń):

splot

Verkettung r.ż.

splot

Zusammentreffen r.n.

3. splot (wzór: materiału):

splot

Bindung r.ż.

4. splot ANAT.:

splot słoneczny

Sonnengeflecht r.n.

splot słoneczny

Solarplexus r.m.

I . spłonić <‑ni> [spwoɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (zarumienić się)

spłonić

rot werden

spłonić

erröten

II . spłonić <‑ni> [spwoɲitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. (zaczerwienić się)

spłonić

rot werden

spłonić

erröten

splin <D. ‑u, l.mn. ‑y> RZ. r.m. zwykle lp (przygnębienie)

splin

schlechte Laune r.ż.

splin

Niedergeschlagenheit r.ż.

splin

Trübsinn r.m.

split <D. ‑u, l.mn. ‑y> [split] RZ. r.m. EKON

split

Aktiensplit r.m.

splamić [splamitɕ]

splamić f. dk. od plamić

Zobacz też plamić

I . plamić <‑mi> [plamitɕ] CZ. cz. przech.

1. plamić < f. dk. po‑> (brudzić):

plamić coś czymś

etw mit etw beschmutzen [o. beflecken]

2. plamić < f. dk. s‑> (okrywać hańbą):

plamić

beflecken

plamić honor oszustwem

die Ehre durch Betrug beflecken

II . plamić <‑mi> [plamitɕ] CZ. cz. zwr.

1. plamić < f. dk. po‑> (brudzić się):

plamić się czymś

sich B. mit etw beflecken

2. plamić < f. dk. s‑> (okrywać się hańbą):

splamić się machinacjami

sich B. mit Machenschaften beflecken pej.