Tłumaczenia dla hasła „uporaliśmy“ w polsko » niemiecki słowniku

uporać się <‑ra się> [uporatɕ ɕe] CZ. cz. zwr. f. dk. podn.

uporać się z kimś/czymś

mit jdm/etw fertig werden

uporać się z problemem

mit einem Problem fertig werden

moralista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [moralista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp podn.

moralista (-tka)

Moralist(in) r.m. (r.ż.) pej.

moralizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [moralism] RZ. r.m. podn.

moralizm

Moralismus r.m. podn.

immoralista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [immoralista] RZ. r.m. odm. jak f w lp

1. immoralista podn.:

immoralista

keine Moral anerkennender Mensch r.m.

2. immoralista FIL.:

immoralista

Immoralist(in) r.m. (r.ż.)

moralistyka <D. ‑ki, bez l.mn. > [moralistɨka] RZ. r.ż.

1. moralistyka podn. (wpajanie zasad moralnych):

moralistyka

Moralistik r.ż.

2. moralistyka FIL.:

moralistyka

Moralistik r.ż.

uporczywy [uportʃɨvɨ] PRZYM. podn.

uporczywy ból, milczenie

hartnäckig

uporczywy hałas

pausenlos

chóralistyka <D. ‑ki, bez l.mn. > [xuralistɨka] RZ. r.ż. MUZ.

chóralistyka

Chorwesen r.n.

koraliki [koraliki] RZ.

koraliki l.mn. < D. l.mn. ‑ków> zdr. od korale

koraliki

[kleine] Perlenkette r.ż.

Zobacz też korale

korale <D. l.mn. ‑li> [korale] RZ. l.mn.

1. korale (naszyjnik):

korale

[Perlen]kette r.ż.

założyć korale

die [Perlen]kette anlegen

2. korale ZOOL.:

korale

Kehlsack r.m.

indycze korale

der Kehlsack r.m. eines Truthahns

moralitet <D. ‑u, l.mn. ‑y> [moralitet] RZ. r.m. LIT.

moralitet

Moralität r.ż.

immoralizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [immoralism] RZ. r.m.

1. immoralizm podn.:

immoralizm

Immoralismus r.m. podn.

2. immoralizm FIL.:

immoralizm

Immoralismus r.m.

głosić doktrynę immoralizmu

die Doktrin des Immoralismus verbreiten

koralikowy [koralikovɨ] PRZYM.

koralikowy

Perlen-

haft koralikowy

Perlenstickerei r.ż.

ruralista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [ruralista] RZ. r.m. odm. jak f w lp ARCHIT.

ruralista

Landwirtschaftsarchitekt(in) r.m. (r.ż.)

ruralista

Landschaftsarchitekt(in) r.m. (r.ż.)

upodlić [upodlitɕ]

upodlić f. dk. od upadlać

Zobacz też upadlać

I . upadlać <‑la; f. dk. upodlić> [upadlatɕ] CZ. cz. przech. podn.

upadlać

erniedrigen

upadlać

herabwürdigen

II . upadlać <‑la; f. dk. upodlić> [upadlatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

upadlać

sich B. erniedrigen

nie lubię się upadlać

ich erniedrige mich nicht gern