W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „beliep“ w niderlandzko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

sliep: czasownik
po·liep: rzeczownik
ge·niep: rzeczownik
be·leg: rzeczownik
bel·len: czasownik
be·leed: czasownik
be·loop: rzeczownik
be·la·gen: czasownik
be·le·den: czasownik
be·le·gen: przymiotnik i przysłówek
be·le·nen: czasownik
be·le·ven: czasownik
be·lo·nen: czasownik
be·lo·ven: czasownik
be·la·den: czasownik
be·leefd: przymiotnik i przysłówek
be·le·zen: przymiotnik i przysłówek
be·lo·pen: czasownik
griep: rzeczownik
zwiep: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: beloop , beleed , bellen , beleg , geniep , poliep , sliep , belopen , belezen , beleefd , beladen , beloven , belonen , beleven , belenen , belegen , beleden , belagen , belust , beleid , belang , belast , schiep , ondiep , zwiep i griep

sliep CZ.

sliep 3. os. l.poj. cz. prz. van slapen

Zobacz też slapen

sla·pen <sliep, h. geslapen> [slapə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. slapen (in slaap zijn; rusten; suffen):

pennen pot.

hij slaapt als een os [o. als een roos]

er schläft wie ein Murmeltier

bij iem blijven slapen

bei jdm schlafen [o. übernachten]

boven zijn werk zitten slapen

über seiner Arbeit eingeschlafen sein

gaan slapen

gaan slapen

sich schlafen legen form.

een nachtje over iets slapen

eine Nacht über etw B. schlafen

iets slapende kunnen vinden przen.

etw im Schlaf finden können

hij zit altijd maar te slapen

er sitzt immer da und schläft

hij zit altijd maar te slapen

er döst immer vor sich B. hin

2. slapen (geslachtsgemeenschap hebben):

pennen pot.

3. slapen (zaken):

ruhen

iets laten slapen

etw (auf sich be)ruhen lassen

mijn voet slaapt

mein Fuß ist eingeschlafen

po·liep <poliep|en> [polip] RZ. r.ż.

Polyp r.m.

ge·niep [ɣənip] RZ. r.n. geen l.mn.

in 't geniep

be·leg [bəlɛx] RZ. r.n. geen l.mn.

1. beleg (belegering):

Belagerung r.ż.

de staat van beleg (bij oorlog)

der Belagerungszustand

de staat van beleg (anders)

der Ausnahmezustand

2. beleg (broodbeleg):

Belag r.m.

bel·len² <belde, h. gebeld> [bɛlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bellen (een signaal geven):

er wordt gebeld

es klingelt [o. läutet]

2. bellen (opbellen):

be·leed CZ.

beleed 3. os. l.poj. cz. prz. van belijden

Zobacz też belijden

be·lij·den <beleed, h. beleden> [bəlɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. belijden (bekennen; uitdragen):

2. belijden (aanhangen):

sich bekennen zu

be·loop [bəlop] RZ. r.n. geen l.mn.

1. beloop (ontwikkeling, gang):

Verlauf r.m.

iets op zijn beloop laten

einer Sache C. ihren Lauf lassen

2. beloop (richting, vorm):

Verlauf r.m.

be·la·gen <belaagde, h. belaagd> [bəlaɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. belagen (zich verdringen rond):

2. belagen (bedreigen):

be·le·den CZ.

beleden 3. os. l.mn. cz. prz. van belijden

Zobacz też belijden

be·lij·den <beleed, h. beleden> [bəlɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. belijden (bekennen; uitdragen):

2. belijden (aanhangen):

sich bekennen zu

be·le·gen [bəleɣə(n)] PRZYM.

belegen kaas

mittelalte(r) Käse r.m.

be·le·nen <beleende, h. beleend> [bəlenə(n)] CZ. cz. przech.

be·le·ven <beleefde, h. beleefd> [bəlevə(n)] CZ. cz. przech.

moeilijke tijden beleven

schwere Zeiten durchmachen

hier valt niets te beleven

hier ist nichts los

be·lo·nen <beloonde, h. beloond> [bəlonə(n)] CZ. cz. przech.

be·lo·ven <beloofde, h. beloofd> [bəlovə(n)] CZ. cz. przech.

1. beloven:

beloven (toezeggen)

beloven (toezeggen)

beloven (plechtig)

geloben form.

elkaar trouw beloven

sich C. gegenseitig Treue geloben

2. beloven (doen verwachten):

verheißen form.

3. beloven (in het vooruitzicht stellen):

in Aussicht stellen

be·la·den <belaadde, h. beladen> [bəladə(n)] CZ. cz. przech.

te zwaar beladen

zwaar beladen bomen przen.

Bäume voller Früchte

be·leefd <beleefde, beleefder, beleefdst> [bəleft] PRZYM.

be·le·zen <belezen, belezener, belezenst> [bəlezə(n)] PRZYM.

be·lo·pen <beliep, h. belopen> [bəlopə(n)] CZ. cz. przech.

1. belopen (lopen over):

2. belopen (lopende afleggen):

gehen

3. belopen (bedragen):

sich belaufen auf +B.

een met bloed belopen oog

ein blutunterlaufenes Auge

griep [ɣrip] RZ. r.ż. geen l.mn.

Grippe r.ż.

ik heb de griep gekregen

ich habe mir eine Grippe eingefangen

griep hebben/krijgen

Grippe haben/bekommen

zwiep <zwiep|en> [zwip] RZ. r.m.

≈ Schwung r.m.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski