Tłumaczenia dla hasła „śpiączce“ w niemiecko » polski słowniku

I . spịtz [ʃpɪts] PRZYM.

1. spitz a. MATH (scharf):

spitz Nadel, Bleistift, Winkel

ostry

2. spitz (heftig und hoch):

spitz Schrei

przenikliwy

spitz Schrei

ostry

3. spitz (mager, schmal):

spitz Kinn, Nase

spiczasty

spitz Gesicht

wychudły

4. spitz (bissig, stichelnd):

spitz Person

uszczypliwy

spitze Bemerkungen machen

puszczać [lub rzucać] [lub pozwalać sobie na] uszczypliwe uwagi

eine spitze Zunge haben

mieć cięty język

zwroty:

auf jdn/etw spitz sein pot.

być ciętym na kogoś/coś pot.

II . spịtz [ʃpɪts] PRZYSŁ.

1. spitz (scharf):

spitz zuhauen, feilen

ostro

2. spitz (spitzzüngig):

spitz bemerken, kontern, antworten

uszczypliwie

3. spitz (schmal, abgezehrt):

spitz aussehen

mizernie

Spịtze <‑, ‑n> [ˈʃpɪtsəs] RZ. r.ż.

1. Spitze:

Spitze (spitzes Ende)

ostry [lub spiczasty] koniec r.m.

Spitze (eines Messers)

szpic r.m.

Spitze (eines Bleistifts)

koniuszek r.m.

Spitze (eines Pfeils)

grot r.m.

einem Vorwurf die Spitze nehmen, [jmdm/etw] die Spitze bieten alt

stawiać [komuś/czemuś] czoło

2. Spitze:

Spitze (Schuhspitze)

czubek r.m.

Spitze (Fingerspitze)

koniuszek r.m.

3. Spitze:

Spitze (Bergspitze)

szczyt r.m.

Spitze (Bergspitze)

wierzchołek r.m.

Spitze (Baumspitze)

wierzchołek r.m.

und das ist erst die Spitze des Eisbergs!

a to dopiero wierzchołek góry lodowej! fig

4. Spitze (vorderster Teil: eines Zugs, einer Kolonne):

Spitze

czoło r.n.

Spitze

przód r.m.

5. Spitze (erster Platz):

Spitze

czołówka r.ż.

6. Spitze (Höchstwert):

Spitze

szczyt r.m.

der Wagen fährt 200 Spitze pot.

samochód może maksymalnie wyciągnąć 200 pot.

etw auf die Spitze treiben

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] coś do ostateczności

7. Spitze pot. (die beste Qualität):

Spitze

najlepsza jakość r.ż.

Spitze! pot.

super! pot.

[einsame] Spitze sein pot. (Person, Film)

być rewelacyjnym

8. Spitze (in der Textilindustrie):

Spitze

koronka r.ż.

9. Spitze (Anspielung, boshafte Bemerkung):

Spitze

przytyk r.m.

Spitze

docinek r.m.

das ist eine Spitze gegen sie

to jest przytyk w jej kierunku

10. Spitze (führende, tonangebende Leute):

Spitze

elita r.ż.

die Spitze der Gesellschaft

śmietanka r.ż. towarzyska

11. Spitze (Führung: von Unternehmen):

Spitze

na czele

an der Spitze liegen

znajdować się na czele

sich an die Spitze setzen, die Spitze übernehmen

obejmować [f. dk. objąć] kierownictwo

an der Spitze stehen

stać na czele

12. Spitze (Zigarettenspitze):

Spitze

cygarniczka r.ż.

I . spịcken [ˈʃpɪkən] CZ. cz. przech.

1. spicken GASTR.:

etw mit etw spicken Braten

szpikować [f. dk. na‑] coś czymś

2. spicken pot. (durchsetzen):

einen Text mit Zitaten spicken

naszpikować tekst cytatami pot.

eine mit Fehlern gespickte Arbeit

praca r.ż. naszpikowana błędami pot.

3. spicken pot. (bestechen):

spicken

dać w łapę pot.

II . spịcken [ˈʃpɪkən] CZ. cz. nieprzech. REG pot. (abschreiben)

[bei [o. von] jdm] spicken

ściągać [f. dk. ściągnąć] [od kogoś] pot.

spịtzen [ˈʃpɪtsən] CZ. cz. przech.

1. spitzen (anspitzen):

spitzen Bleistift

ostrzyć [f. dk. na‑]

spitzen Bleistift

temperować [f. dk. za‑]

2. spitzen fig (aufstellen):

die Ohren spitzen

nadstawiać uszu [lub ucha] fig

den Mund spitzen

robić [f. dk. z‑] dzióbek [lub dziobek] pot.