Tłumaczenia dla hasła „hochbiegen“ w niemiecko » polski słowniku

ho̱ch|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hochfliegen

wzlatywać [f. dk. wzlecieć] do góry

der Vogel flog hoch

ptak r.m. wzbił się do góry

die Trümmer der Explosion flogen hoch

podczas eksplozji poleciały w górę odłamki r.m. l.mn.

ho̱ch|kriegen CZ. cz. przech. pot.

hochkriegen (heben können):

hochkriegen

móc podnieść

zwroty:

einen hochkriegen

mieć wzwód

keinen hochkriegen

nie mieć wzwodu

ho̱ch|bringen CZ. cz. przech. irr pot.

1. hochbringen (nach oben bringen):

hochbringen Ding

wnosić [f. dk. wnieść] na górę

bringst du mir bitte die Kartoffeln mit hoch?

przyniesiesz mi, proszę, ziemniaki na górę?

2. hochbringen pot. (mit in die Wohnung bringen):

hochbringen Mensch

przyprowadzać [f. dk. przyprowadzić]

die Tochter durfte keinen Jungen mit hochbringen

córce nie wolno było przyprowadzić żadnego chłopaka do domu

3. hochbringen (zuversichtlich machen):

hochbringen

nastrajać [f. dk. nastroić] optymistycznie

ich hoffe, die gute Nachricht wird sie wieder hochbringen

mam nadzieję, że dobra wiadomość r.ż. przywróci jej optymizm

4. hochbringen pot. (in Wut versetzen):

hochbringen

wkurzać [f. dk. wkurzyć ]pot.

solche Äußerungen bringen ihn hoch

takie wypowiedzi r.ż. l.mn. wkurzają go pot.

5. hochbringen pot. (hochkriegen):

hochbringen

podnosić [f. dk. podnieść]

ich bringe [o. kriege] den schweren Koffer nicht hoch

nie mogę podnieść tej ciężkiej walizki

einen hochbringen (eine Erektion bekommen)

mieć wzwód

keinen hochbringen (keine Erektion bekommen)

nie mieć wzwodu

ho̱ch|legen CZ. cz. przech.

hochlegen Beine, Kopf:

hochlegen

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] do góry

ho̱ch|binden CZ. cz. przech. irr

hochbinden Pflanze

podwiązywać [f. dk. podwiązać]

hochbinden Haar

związywać [f. dk. związać] wysoko

ho̱chfliegend PRZYM.

hochfliegend

ambitny

hochfliegende Pläne

ambitne plany r.m. l.mn.

dụrch|biegen CZ. cz. zwr. irr (Brett)

durchbiegen

zginać [f. dk. zgiąć]

durchbiegen

wyginać [f. dk. wygiąć]

ho̱ch|blicken CZ. cz. nieprzech. podn.

hochblicken → hochsehen

Zobacz też hochsehen

ho̱ch|sehen CZ. cz. nieprzech. irr

hochsehen

spoglądać [f. dk. spojrzeć] w górę

ho̱ch|steigen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hochsteigen (sich nach oben bewegen):

hochsteigen

wspinać [f. dk. wspiąć] się

der Adler stieg hoch in die Luft

orzeł r.m. wzbił się wysoko

2. hochsteigen (sich regen):

hochsteigen

poruszać [f. dk. poruszyć] się

Wut stieg in ihm hoch

zawrzała w nim wściekłość r.ż.

3. hochsteigen (hinaufsteigen):

hochsteigen

wspinać [f. dk. wspiąć] się

einen Berg hochsteigen

wspinać [f. dk. wspiąć] się na górę