niemiecko » polski

blịch CZ. alt cz. nieprzech.

blich cz. prz. von bleichen

Zobacz też bleichen , bleichen

blei̱chen2 <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> CZ. cz. nieprzech. +sein (seine Farbe verlieren)

obliga̱t [obli​ˈgaːt] PRZYM.

2. obligat MUS:

lö̱blich [ˈløːplɪç] PRZYM. a. iron. podn.

Lo̱blied <‑[e]s, ‑er> RZ. r.n. a. fig

Ạnblick1 <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m. (das Blicken, Erblicken)

O̱bligo <‑s, ‑s> RZ. r.n. WIRTSCH

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski