Tłumaczenia dla hasła „schroter“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

schro̱ten CZ. cz. przech.

schroten Getreide:

schroten

śrutować [f. dk. ze‑]

schrọttreif PRZYM.

schrottreif Auto:

schrottreif

nadający się na złom

ein Auto schrottreif fahren

skasować samochód pot.

Schrọttwert <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

Schrottwert

wartość r.ż. złomu

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

Schre̱i̱er(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃraɪɐ] RZ. r.m.(r.ż.) pot.

1. Schreier (jd, der laut ist):

Schreier(in)

krzykacz(ka) r.m. (r.ż.) pot.

2. Schreier (Unruhestifter):

Schreier(in)

awanturnik(-ica) r.m. (r.ż.)

Schro̱tbrot <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Schrotbrot

chleb r.m. razowy

schrọ̈pfen [ˈʃrœpfən] CZ. cz. przech.

1. schröpfen MED.:

schröpfen

puszczać [lub upuszczać] krew

2. schröpfen pot. (ausnehmen):

jdn schröpfen

wyciągnąć od kogoś pieniądze pot.

jdn schröpfen

doić kogoś pot.

Schro̱tkugel <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Schrotkugel

śrucina r.ż.