Tłumaczenia dla hasła „rozłączonym“ w polsko » niemiecki słowniku

rozliczny [rozlitʃnɨ] PRZYM. podn.

rozliczny

zahlreich

rozłączny [rozwontʃnɨ] PRZYM. JĘZ.

zdanie rozłączne

disjunktiver [o. ausschließender] Satz r.m.

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć f. dk. od rozliczać

Zobacz też rozliczać

I . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

berechnen

rozliczać EKON, FIN.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADM.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw B. abrechnen

2. rozliczać przen. podn.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozliczenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rozlitʃeɲe] RZ. r.n. FIN.

rozliczenie

Abrechnung r.ż.

rozliczenie

Verrechnung r.ż.

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing r.n.

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung r.ż.

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung r.ż.

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć f. dk. od rozłączać

Zobacz też rozłączać

I . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. przech.

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; f. dk. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich B. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

I . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

berechnen

rozliczać EKON, FIN.

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADM.:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; f. dk. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN.

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw B. abrechnen

2. rozliczać przen. podn.:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozleniwiony [rozleɲivjonɨ] PRZYM.

rozleniwiony

faul [geworden]

rozleniwiony

träge