Tłumaczenia dla hasła „rozprysnąć“ w polsko » niemiecki słowniku

I . rozpryskać [rosprɨskatɕ] f. dk., rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> CZ. cz. przech.

rozpryskać farbę, błoto, pianę:

rozpryskać

verspritzen

II . rozpryskać [rosprɨskatɕ] f. dk., rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> CZ. cz. zwr. (ciecz)

rozpryskać

verspritzt werden

I . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich B. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich B. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich B. verzetteln

4. rozpraszać CHEM.:

rozpraszać

sich B. auflösen

odpryskiwać <‑kuje> [otprɨskivatɕ], odprysnąć [otprɨsnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

odpryskiwać

absplittern

odpryskiwać

abspringen

odpryskiwać

abplatzen

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] f. dk., rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] f. dk., rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> CZ. cz. nieprzech.

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

rozbłyskać

aufleuchten

księżyc rozbłysnął na niebie

der Mond r.m. leuchtete am Himmel auf

2. rozbłyskać przen. (wyróżniać się):

rozbłyskać

sich hervortun

3. rozbłyskać przen. (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozbłyskać

aufstrahlen

oczy jej rozbłysły radością

ihre Augen ntpl strahlten [vor Freude] auf

rozprawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [rosprava] RZ. r.ż.

1. rozprawa PR.:

rozprawa

Verhandlung r.ż.

2. rozprawa (praca naukowa):

rozprawa

Abhandlung r.ż.

rozprawa doktorska

Doktorarbeit r.ż.

rozprawa doktorska

Dissertation r.ż.

I . rozpruć [rosprutɕ] f. dk., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> CZ. cz. przech.

1. rozpruć (rozdzierać):

rozpruć rękaw, szew

auftrennen

2. rozpruć (ranić):

rozpruć brzuch, nogę

aufschlitzen

rozpruć brzuch, nogę

aufschneiden

3. rozpruć (rozcinać):

rozpruć kasę

aufbrechen

II . rozpruć [rosprutɕ] f. dk., rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> CZ. cz. zwr.

rozpruć (rękaw)

aufreißen

rozpruć (szew)

aufgehen

I . rozpinać <‑na; f. dk. rozpiąć> [rospinatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozpinać (odpinać):

rozpinać guzik, pasek, zamek

aufmachen

rozpinać bluzkę, spodnie

aufknöpfen

rozpinać bluzkę, spodnie

aufmachen

2. rozpinać (rozciągać):

rozpinać skrzydła

ausbreiten

II . rozpinać <‑na; f. dk. rozpiąć> [rospinatɕ] CZ. cz. zwr. (odzież)

rozpinać

sich B. öffnen [lassen]

rozprawiać <‑ia> [rospravjatɕ] CZ. cz. nieprzech. (rozwodzić się nad czymś)

rozprawiać o kimś/czymś

sich B. über jdn/etw auslassen

rozprawiać nad czymś

über etw B. fachsimpeln pot.

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć f. dk. od rozpraszać

Zobacz też rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; f. dk. rozproszyć> [rospraʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich B. zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich B. verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich B. verzetteln

4. rozpraszać CHEM.:

rozpraszać

sich B. auflösen

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać f. dk. od rozpoznawać

Zobacz też rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; f. dk. rozpoznać> [rospoznavatɕ] CZ. cz. przech.

rozpoznawać

[wieder]erkennen

rozpoznawać

diagnostizieren

rozpoznawać

feststellen

rozpoznawać PR.

verhandeln

rozpoznanie rynku EKON

Markterkundung r.ż.