Tłumaczenia dla hasła „WIKEN“ w polsko » niemiecki słowniku

wiking <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [vikiŋk] RZ. r.m. HIST.

wiking

Wiking[er](Wikingerin) r.m. (r.ż.)

wiking

Normanne(Normannin) r.m. (r.ż.)

winien¹ [viɲen] PRZYM.

1. winien (będący sprawcą):

jest mu winien dwieście złotych

er ist ihm zweihundert Zloty schuldig

jest mu winien dwieście złotych

er schuldet ihm zweihundert Zloty

Bogu ducha winien

vollkommen unschuldig

Bogu ducha winien

unschuldig wie ein Lamm r.n.

2. winien FIN.:

winien

Soll r.n.

Zobacz też winny , winny , winny

winny³ (-nna) <D. ‑nnego, l.mn. ‑nni> [vinnɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym. (osoba)

winny (-nna)

Schuldige(r) mf

winny² [vinnɨ] PRZYM.

1. winny (zrobiony z wina):

winny

Wein-

ocet winny

Weinessig r.m.

moszcz winny

Traubensaft r.m.

moszcz winny

Traubenmost r.m.

winna latorośl

[Wein]rebe r.ż.

2. winny pot. GRY (pikowy):

as winnyy

Pikass r.n.

winny¹ [vinnɨ] PRZYM.

1. winny (odpowiedzialny):

być winnym czegoś

an etw C. schuldig sein

być winnym czegoś

sich B. einer Sache D. schuldig machen podn.

on jest wszystkiemu winny

er ist an allem schuld

2. winny (dłużny):

jest mi winny 100 złotych

er schuldet mir 100 Zloty

jest mi winny 100 złotych

er ist mir 100 Zloty schuldig

Bogu ducha winny

unschuldig wie ein Lamm r.n.

oskarżyli Bogu ducha winnego człowieka!

sie haben einen völlig unschuldigen Menschen angeklagt!

...a Bogu ducha winny klient płaci coraz więcej

... und der Kunde r.m. , der nichts dafür kann, muss immer mehr zahlen

token RZ. r.m. INF.

token

Token r.m.

wikt <D. ‑u, bez l.mn. > [vikt] RZ. r.m. przest

wikt żart.:

wikt

Verpflegung r.ż.

wikt

Kost r.ż.

domowy wikt

Hausmannskost r.ż.

zwroty:

wikt i opierunek pot.

Verpflegung r.ż.

wikt i opierunek pot.

Kost r.ż. und Logis r.n.

wiklina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [viklina] RZ. r.ż.

1. wiklina (wierzba):

wiklina

Weidengebüsch r.n.

2. wiklina bez l.mn. (ścięte pędy tych krzewów):

wiklina

Weidentrieb r.m.

wiklina

Weidenrute r.ż.

3. wiklina bez l.mn. pot. (rzeczy zrobione z pędów wierzbowych):

wiklina

Korbwaren r.ż. l.mn.

meble z wikliny

Korbmöbel ntpl

wikariusz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [vikarjuʃ] RZ. r.m., wikary [vikarɨ] RZ. r.m. <D. ‑rego, l.mn. ‑arzy> odm. jak przym. REL.

wikariusz

Vikar r.m.

wikariusz generalny

Generalvikar r.m.

wikariusz apostolski

apostolischer Vikar

I . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wikłać (czynić niejasnym):

wikłać sprawę

[ver]komplizieren

2. wikłać (wplątywać):

wikłać kogoś w coś

jdn in etw B. verwickeln [o. verstricken podn. ]

3. wikłać (plątać):

wikłać

durcheinanderbringen

wikłać

verwirren

wikłać

verheddern

wikłać wełnę

Wolle verheddern pot.

II . wikłać <‑ła> [vikwatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. wikłać:

wikłać (komplikować się) (akcja, wątek)

verwickelt [o. komplizierter] werden

2. wikłać (wplątywać się):

wikłać się w coś

sich B. in etw B. verstricken podn.

wikłać się w coś

in etw B. hineingezogen werden