Tłumaczenia dla hasła „spieÃig“ w polsko » niemiecki słowniku

I . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

spieniać wody:

spieniać

aufschäumen

spieniać

zum Schäumen bringen

II . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. spieniać (woda):

spieniać

aufschäumen

spieniać

sich B. mit Schaum bedecken

2. spieniać tylko dk. pot. (wściec się):

spieniać

sich B. aufregen

spieniać

Zustände bekommen pot.

spiec [spjets]

spiec f. dk. od spiekać

Zobacz też spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. przech.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen r.ż. l.mn.

3. spiekać zwykle cz. ndk. TECHNOL.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TECHNOL.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spiek <D. ‑u, l.mn. ‑i> [spjek] RZ. r.m. TECHNOL.

spiek

Agglomerat r.n.

spiek

Fritte r.ż.

spiek

Sinter r.m.

spięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [spjeɲtɕe] RZ. r.n.

1. spięcie pot. (zwarcie):

krótkie spięcie

Kurzer r.m. pot.

krótkie spięcie

Kurzschluss r.m.

2. spięcie przen. (sprzeczka):

spięcie

[heftiger] Zusammenstoß r.m. pot.

spięcie

[heftiger] Wortwechsel r.m.

mieć z kimś spięcie

mit jdm einen heftigen Wortwechsel haben

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. przech.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen r.ż. l.mn.

3. spiekać zwykle cz. ndk. TECHNOL.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TECHNOL.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

I . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. spierać zwykle f. dk. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać pot. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater r.m. versohlte den Sohn mit dem Gürtel pot.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen pot.

II . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw C. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich B. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać pot.

sich B. schlagen

spisa <D. ‑sy, l.mn. ‑sy> [spisa] RZ. r.ż. HIST.

spisa

Spieß r.m.

spijać <‑ja; f. dk. spić> [spijatɕ] CZ. cz. przech.

spijać (zbierać płyn):

spijać

abtrinken

spijać

wegtrinken

zwroty:

spijać śmietankę z czegoś [lub po kimś]

fremde Lorbeeren ernten

spijać śmietankę z czegoś [lub po kimś]

sich B. mit fremden Federn schmücken

I . spinać <‑na; f. dk. spiąć> [spinatɕ] CZ. cz. przech.

1. spinać (łączyć):

spinać kartki

zusammenheften

2. spinać (wiązać):

spinać włosy

zusammenbinden

zwroty:

ktoś jest spięty

jd ist angespannt

II . spinać <‑na; f. dk. spiąć> [spinatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spinać (wiązać się):

spinać się paskiem

sich B. mit einem Gürtel umbinden

2. spinać pot. (mobilizować się):

spinać się do czegoś

sich B. zu etw zusammenreißen pot.

spisać [spisatɕ]

spisać f. dk. od spisywać

Zobacz też spisywać

I . spisywać <‑suje; cz. prz. ‑suj; f. dk. spisać> [spisɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. spisywać (sporządzać wykaz):

spisywać inwentarz

verzeichnen

spisywać inwentarz

registrieren

spisać na straty

abschreiben pot.

2. spisywać (zapisywać):

spisywać wspomnienia

aufzeichnen

spisywać wspomnienia

niederschreiben

spisywać umowę

aufsetzen

spisywać umowę

niederschreiben

spisywać protokół

niederschreiben

spisywać testament

machen

spisywać testament

niederschreiben

II . spisywać <‑suje; cz. prz. ‑suj; f. dk. spisać> [spisɨvatɕ] CZ. cz. zwr. (działać)

dobrze/źle się spisywać (człowiek)

sich B. gut/schlecht führen

dobrze/źle się spisywać (komputer)

gut funktionieren

dobrze/źle się spisywać (samochód)

gut fahren

spiski [spiski] PRZYM.

spiski

Zipser