Tłumaczenia dla hasła „فضائل“ w arabsko » niemiecki słowniku

فضائي [faˈđɒːʔiː]

فضائي

(Welt-)Raum-

فضائي

Satelliten-

فضائية [-ˈiːja]

فضائية

Satellitensender m

فضالة [fuˈđɒːla]

فضالة

Rest m

فضالة

Überbleibsel nt

قبائل

قبائل → قبيلة

Zobacz też قبيلة

قبيلة <pl قبائل [qaˈbaːʔil]> [qaˈbiːla]

قبيلة

Stamm m Volks-

وسائل

وسائل → وسيلة

Zobacz też وسيلة

وسيلة <pl وسائل [waˈsaːʔil]> [waˈsiːla]

وسيلة

Mittel nt

وسيلة

Hilfsmittel nt

وسائل الإعلام

(Massen-)Medien npl

وسائل النقل

Transportmittel npl

مسائل

مسائل → مسألة

Zobacz też مسألة

مسألة <pl مسائل [maˈsaːʔil]> [masʔala]

مسألة

Frage f

مسألة

Problem nt

مسألة

Angelegenheit f

أوائل

أوائل → أول

Zobacz też أول

أول² <pl أول [-uːn] أوائل [ʔaˈwaːʔil], f أولى [ʔuːlaː], pl أوليات [ʔuːlaˈjaːt] أول [ʔuwal]> [ʔawwal]

أول

erste(r)

أول

Haupt-

أول

Anfang m

الأول ون

die Alten mpl

الأول ون

die Vorfahren mpl

أول الأمر [-a l-ʔamr]

zuerst, anfangs

أوائل الشهر

Anfang des Monats

من أول ه u. من أول الأمر

von Anfang an, von vorne

فضاء [faˈđɒːʔ]

فضاء

(leerer) Raum

فضاء

Weltraum m

حائل [ħaːʔil]

1. حائل:

حائل

verhindernd

2. حائل < pl حوائل [ħaˈwaːʔil] >:

حائل

Hindernis nt

زائل [zaːʔil]

زائل

vorübergehend, vergänglich

زائل

beseitigt

سائل [saːʔil]

1. سائل:

سائل <von سأل>

fragend

سائل <von سأل>

Bittsteller m

2. سائل < von سيل>:

سائل

fließend, flüssig

3. سائل < pl سوائل [saˈwaːʔil] >:

سائل

Flüssigkeit f

طائل [t̵ɒːʔil]

1. طائل:

طائل

enorm, gewaltig

2. طائل:

طائل

Nutzen m

عائل [ʕaːʔil]

عائل

Ernährer m einer Familie

قائل [qaːʔil]

قائل

sagend

مائل [maːʔil]

مائل

geneigt, schief, schräg

مائل

neigend (إلى zu dat)

هائل [haːʔil]

هائل

gewaltig, ungeheuer, enorm

هائل

erstaunlich

هائل

furchtbar, schrecklich

فضل¹ [fɒđɒla, u]

1. فضل:

فضل

übertreffen, besser sein (هـ / ه / على als)

2. فضل:

فضل

übrig bleiben

3. فضل < II [fɒđđɒla] >:

فضل

vorziehen (هـ على akk einer Sache)

4. فضل < III [fɒːđɒla] >:

فضل

abwägen, vergleichen

5. فضل < IV [ʔafđɒla] >:

فضل

eine Wohltat erweisen (على jemandem)

6. فضل < V [taˈfɒđđɒla] >:

فضل

die Güte od Freundlichkeit haben (ب zu)

فضول [fuˈđuːl]

فضول

Neugier f

فضيل <pl فضلاء [fuđɒˈlaːʔ]> [faˈđi̵ːl]

فضيل

trefflich