Tłumaczenia dla hasła „Anstoßes“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

aan·stor·men <stormde aan, i. aangestormd> [anstɔrmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

aanstormen

(her)anstürmen

komen aanstormen

(her)angestürmt kommen

aan·stook·ster RZ. r.ż.

aanstookster forma żeńska od aanstoker

Zobacz też aanstoker

aan·sto·ker <aanstoker|s> [anstokər] RZ. r.m.

aanstoker

Aufwiegler r.m.

aan·sto·ken <stookte aan, h. aangestookt> [anstokə(n)] CZ. cz. przech.

1. aanstoken (aanwakkeren):

aanstoken

schüren

2. aanstoken (opruien):

aanstoken

aufstacheln

aanstoken

aufwiegeln

aan·sto·ker <aanstoker|s> [anstokər] RZ. r.m.

aanstoker

Aufwiegler r.m.

aan·stonds [anstɔnts] PRZYSŁ.

aanstonds

(so)gleich

al aanstonds

von Anfang an

zo aanstonds

sogleich

aan·sto·ten¹ <stootte aan/stiet aan, h. aangestoten> [anstotə(n)] CZ. cz. przech.

aanstoten

anstoßen

an·sjo·vis <ansjovis|sen> [ɑnʃovɪs] RZ. r.m.

ansjovis

Anchovis r.ż.

tos·sen <toste, h. getost> [tɔsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

tossen

die Seitenwahl vornehmen

af·los·sen <loste af, h. afgelost> [ɑflɔsə(n)] CZ. cz. przech.

1. aflossen (vervangen):

aflossen

ablösen

de wacht aflossen ook przen.

die Wache ablösen

2. aflossen (terugbetalen):

aflossen

tilgen

een hypotheek aflossen

eine Hypothek tilgen

geleend kapitaal aflossen

geliehenes Kapital zurückzahlen

af·ros·sen <roste af, h. afgerost> [ɑfrɔsə(n)] CZ. cz. przech.

1. afrossen (aframmelen):

afrossen

verprügeln

2. afrossen (afrijden):

afrossen

zuschanden reiten

3. afrossen (roskammen):

afrossen

striegeln

in·los·sen <loste in, h. ingelost> [ɪnlɔsə(n)] CZ. cz. przech.

inlossen

einlösen

zijn woord inlossen przen.

sein Wort einlösen

ont·bos·sen <ontboste, h. ontbost> [ɔndbɔsə(n)] CZ. cz. przech.

ontbossen

entwalden

ontbossen (kaalslaan)

abholzen

in·sto·ten <stiet, stootte in, h. ingestoten> [ɪnstotə(n)] CZ. cz. przech.

1. instoten (naar binnen stoten):

instoten

(hinein)stoßen in +B.

zij stootten hem de kamer in

sie stießen ihn ins Zimmer

2. instoten (door stoten breken):

instoten

einstoßen

in·stop·pen <stopte in, h. ingestopt> [ɪnstɔpə(n)] CZ. cz. przech.

1. instoppen (induwen):

instoppen

hineinstecken

2. instoppen (toedekken):

instoppen

zudecken

in·stor·men <stormde in, i. ingestormd> [ɪnstɔrmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

instormen

stürmen in +B.