niderlandzko » niemiecki

spui·gat [spœyɣɑt]

spuit <spuit|en> [spœyt] RZ. r.ż.

2. spuit pot. (geweer):

Knarre r.ż.

3. spuit (injectiespuit):

Spritze r.ż.

spurt <spurt|s> [spʏrt] RZ. r.m.

spuug [spyx] RZ. r.n. geen l.mn.

Spucke r.ż. pot.
Speichel r.m.

spu·gen1 <spoog/spuugde, h. gespogen/gespuugd> [spyɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. spugen (speeksel uitwerpen):

spul <spul|len> [spʏl] RZ. r.n.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski