Tłumaczenia dla hasła „Vernünftiges“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ver·nuf·tig <vernuftige, vernuftiger, vernuftigst> [vərnʏftəx] PRZYM.

1. vernuftig:

vernuftig (personen)

erfinderisch

vernuftig (scherpzinnig)

scharfsinnig

2. vernuftig (zaken):

vernuftig

(wohl) durchdacht

een vernuftig apparaatje

ein (wohl) durchdachter Apparat

ver·nie·ti·gen <vernietigde, h. vernietigd> [vərnitəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. vernietigen (verwoesten):

vernietigen

vernichten

vernietigen

zerstören

2. vernietigen (tenietdoen):

vernietigen

für nichtig erklären

vernietigen

annullieren form.

een vonnis vernietigen

ein Urteil für nichtig erklären

ver·gif·ti·gen <vergiftigde, h. vergiftigd> [vərɣɪftəɣə(n)] CZ. cz. przech.

vergiftigen

vergiften

iem/iets vergiftigen

jdn/etw vergiften

ver·vluch·ti·gen <vervluchtigde, i. vervluchtigd> [vərvlʏxtəɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

vervluchtigen

sich verflüchtigen

vervluchtigen

verfliegen

ver·gif·tig [vərɣɪftəx] PRZYM.

vergiftig

giftig

ver·wit·ti·gen <verwittigde, h. verwittigd> [vərwɪtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

verwittigen

benachrichtigen

verwittigen

verständigen

verwittigen

in Kenntnis setzen

ver·nuft <vernuft|en> [vərnʏft] RZ. r.n.

1. vernuft (verstand):

vernuft

Geist r.m.

iem van [o. met ] veel vernuft (met veel verstand)

ein geistreicher Mensch

iem van [o. met ] veel vernuft (scherpzinnig)

ein scharfsinniger Mensch

2. vernuft (inventiviteit):

vernuft

Erfindungsgabe r.ż.

ver·nie·ti·ging [vərnitəɣɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. vernietiging (het vernietigen):

vernietiging

Vernichtung r.ż.

vernietiging

Zerstörung r.ż.

2. vernietiging (tenietdoening):

vernietiging

Annullierung r.ż.

ver·nis·sa·ge <vernissage|s> [vɛrnɪsaʒə] RZ. r.ż.

vernissage

Vernissage r.ż.

ver·gif·ti·ging <vergiftiging|en> [vərɣɪftəɣɪŋ] RZ. r.ż.

vergiftiging

Vergiftung r.ż.

hij stierf door vergiftiging

er starb an einer Vergiftung

vijf·ti·ger <vijftiger|s> [fɛiftəɣər] RZ. r.m.

vijftiger

Fünfziger r.m. pot.

vijftiger

Mann r.m. von etwa fünfzig Jahren

be·gif·ti·gen <begiftigde, h. begiftigd> [bəɣɪftəɣə(n)] CZ. cz. przech.

begiftigen

begaben

begiftigen

bedenken

begiftigen

beschenken

iem met een ambt begiftigen

jdm ein Amt verleihen