Tłumaczenia dla hasła „freistempler“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

brei·steek <brei|steken> [brɛɪstek] RZ. r.m.

breisteek

Strickmasche r.ż.

breisteek

Masche r.ż.

be·stem·pe·len <bestempelde, h. bestempeld> [bəstɛmpələ(n)] CZ. cz. przech.

1. bestempelen (noemen):

bestempelen

bezeichnen

bestempelen pej.

abstempeln

2. bestempelen (een stempel drukken op):

bestempelen

(ab)stempeln

pleis·ter² <pleister|s> [plɛistər] RZ. r.n.

1. pleister:

pleister (op muur, plafond)

Putz r.m.

pleister (met gips, vooral voor binnenshuis)

Gips r.m.

2. pleister SZT. (mengsel van marmer en gips):

pleister

Stuck r.m.

stem·pe·len¹ <stempelde, h. gestempeld> [stɛmpələ(n)] CZ. cz. przech.

1. stempelen:

stempelen (stempel drukken op)

stempeln

stempelen (munten vooral)

prägen

stempelen (postzegel, bus-, tramkaartje)

abstempeln

een gestempelde brief

ein abgestempelter Brief

2. stempelen (personen):

stempelen przen.

machen

stempelen pej.

(ab)stempeln

iets/iem als minderwaardig stempelen

etw/jdn als minderwertig abstempeln

dat stempelt hem tot volwaardig burger

das macht ihn zum vollwertigen Bürger

pleis·te·ren <pleisterde, h. gepleisterd> [plɛistərə(n)] CZ. cz. przech. (met gips bestrijken)

pleisteren

verputzen

pleis·ter·werk <pleisterwerk|en> [plɛistərwɛrk] RZ. r.n.

1. pleisterwerk (bepleistering):

pleisterwerk

Putz r.m.

pleisterwerk

Verputz r.m.

2. pleisterwerk SZT. (versiering):

pleisterwerk

Stuckarbeit r.ż.

af·stem·pe·len <stempelde af, h. afgestempeld> [ɑfstɛmpələ(n)] CZ. cz. przech.

afstempelen

abstempeln

afstempelen (ongeldig maken)

entwerten

bankbiljetten afstempelen

Banknoten entwerten

een strippenkaart afstempelen

einen Sammelfahrschein abstempeln

roei·ster <roeister|s> [rujstər] RZ. r.ż.

roeister forma żeńska od roeier

Zobacz też roeier

roei·er <roeier|s> [rujər] RZ. r.m.

roeier

Rud(e)rer r.m.

vleis·ter RZ. r.ż.

vleister forma żeńska od vleier

Zobacz też vleier

vlei·er <vleier|s> [vlɛiər] RZ. r.m.

vleier

Schmeichler r.m.

kei·steen <kei|stenen> [kɛɪsten] RZ. r.m.

keisteen

Steinbrocken r.m.

keisteen (kiezelsteen)

Kieselstein r.m.

keisteen (straatsteen)

Pflasterstein r.m.

lei·steen [lɛisten] RZ. r.n. of r.m. geen l.mn.

leisteen

Schiefer r.m.

pleis·ter·plaats <pleisterplaats|en> [plɛistərplats] RZ. r.ż.

1. pleisterplaats (waar men een reis onderbreekt, om te rusten):

pleisterplaats

Rastplatz r.m.

2. pleisterplaats:

pleisterplaats

Aufenthaltsort r.m.

pleisterplaats (waar men enige tijd vertoeft)

Station r.ż.