niderlandzko » niemiecki

ge·go·ten1 [ɣəɣotə(n)] PRZYM.

gegoten
gegoten
Guss-
uit één stuk gegoten
die jurk zit als gegoten

ge·go·ten2 CZ.

gegoten volt. deelw. van gieten¹, gieten²

Zobacz też gieten , gieten

gie·ten2 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (stortregenen)

gie·ten1 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski