Tłumaczenia dla hasła „hausentbindung“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ont·bin·ding <ontbinding|en> [ɔndbɪndɪŋ] RZ. r.ż.

1. ontbinding:

ontbinding (opheffing: huwelijk, parlement, vennootschap e.d.)

Auflösung r.ż.

ontbinding (opheffing: contract)

Lösung r.ż.

de ontbinding van de Tweede Kamer

die Auflösung der Zweiten Kammer

2. ontbinding:

ontbinding wisk., nat.

Zerlegung r.ż.

3. ontbinding:

ontbinding ook przen. (bederf)

Auflösung r.ż.

ontbinding (verrotting)

Verwesung r.ż.

ontbinding scheik.

Zersetzung r.ż.

ontbinding przen.

Zerfall r.m.

in staat van ontbinding

in Verwesung übergegangen

in staat van ontbinding

in Auflösung begriffen

vast·bin·den <bond vast, h. vastgebonden> [vɑstbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

vastbinden

festbinden

vastbinden

anbinden

iets aan een boom vastbinden

etw an einem Baum festbinden

ont·bin·den <ontbond, h. ontbonden> [ɔndbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontbinden:

ontbinden (opheffen: huwelijk, parlement, vennootschap e.d.)

auflösen

ontbinden (opheffen: contract)

rückgängig machen

ontbinden (opheffen: contract)

lösen

ontbinden (opheffen: huwelijk ook)

scheiden

iem van zijn schuld ontbinden

jdn von seiner Schuld lossprechen [o. befreien]

een ontbindende voorwaarde jur.

eine auflösende [o. resolutive] Bedingung

2. ontbinden:

ontbinden wisk., nat.

zerlegen

in factoren ontbinden

in Faktoren zerlegen

3. ontbinden scheik.:

ontbinden

zersetzen

ontbindende krachten

zersetzende Kräfte l.mn.

aan·bin·den <bond aan, h. aangebonden> [ambɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. aanbinden (vastmaken):

aanbinden

anbinden

2. aanbinden (beginnen te doen):

aanbinden

aufnehmen

aanbinden

anfangen

de strijd met [o. tegen ] iem aanbinden

den Kampf gegen jdn aufnehmen

de strijd met [o. tegen ] iem aanbinden (ruzie)

den Kampf mit jdm beginnen