W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „knappes“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

knap·pen: czasownik
knap·jes: przysłówek
knap·perd: rzeczownik
nop·pes: zaimek
knep·pel: rzeczownik
knip·pen: czasownik
knop·pen: czasownik
knup·pel: rzeczownik
snap·pen: czasownik
knip·mes: rzeczownik
knap·zak: rzeczownik
knaap: rzeczownik
knaap·je: rzeczownik
kna·gen: czasownik
knak·ken: czasownik
knal·pot: rzeczownik
knar·sen: czasownik
knal·len: czasownik
knau·wen: czasownik
knap: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: knapjes , knappen , knapperd , knipmes , snappen , knuppel , knoppen , knippen , kneppel , noppes , nappa , knap , knauwen , knallen , knarsen , knalpot , knakken , knagen , knaapje , knaap i knapzak

knap·pen <knapte, h./i. geknapt> [knɑpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knappen:

knappen (korte plofjes laten horen)

knappen (zachtjes)

het vuur knapt

das Feuer knistert

2. knappen:

knappen (breken: draad, touw)

knappen (breken: glas, aardewerk e.d.)

knap·jes [knɑpjəs] PRZYSŁ.

1. knapjes (bekwaam):

2. knapjes (netjes):

3. knapjes (tamelijk):

knap·perd <knapperd|s> [knɑpərt] RZ. r.m. (intelligent iem)

helle(r) [o. kluge(r)] Kopf r.m.

nop·pes [nɔpəs] ZAIM. nieokr. zaim.

nix

voor noppes (gratis)

voor noppes (tevergeefs)

knep·pel RZ. r.m.

kneppel → knuppel

Zobacz też knuppel

knup·pel <knuppel|s> [knʏpəl] RZ. r.m.

1. knuppel (korte, dikke stok):

Knüppel r.m.

de knuppel in het hoenderhok gooien przen.

≈ (mit einer Äußerung) für Aufregung [o. Verwirrung] sorgen

2. knuppel (stuurstang):

Knüppel r.m.

Steuerknüppel r.m.

3. knuppel (persoon):

Rüpel r.m.

knip·pen¹ <knipte, h. geknipt> [knɪpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knippen (snijden met, van een schaar):

2. knippen (het geluid ‘knip’ maken):

knop·pen <knopte, h. geknopt> [knɔpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

Knospen ansetzen

knup·pel <knuppel|s> [knʏpəl] RZ. r.m.

1. knuppel (korte, dikke stok):

Knüppel r.m.

de knuppel in het hoenderhok gooien przen.

≈ (mit einer Äußerung) für Aufregung [o. Verwirrung] sorgen

2. knuppel (stuurstang):

Knüppel r.m.

Steuerknüppel r.m.

3. knuppel (persoon):

Rüpel r.m.

snap·pen¹ <snapte, h. gesnapt> [snɑpə(n)] CZ. cz. nieprzech. (happen)

knip·mes <knipmes|sen> [knɪpmɛs] RZ. r.n.

Klappmesser r.n.

Schnappmesser r.n.

knap·zak <knapzak|ken> [knɑpsɑk] RZ. r.m. gesch.

Proviantbündel r.n.

knaap <knapen> [knap] RZ. r.m.

1. knaap (jongen):

Bursche r.m.

Junge r.m.

Knabe r.m. form.

2. knaap pej. (persoon):

Bursche r.m.

Geselle r.m.

Kerl r.m.

ik vertrouw die knaap niet

ich traue diesem Kerl nicht

een knaap van een karper

ein Mordskarpfen

een knaap van een karper

ein Riesenkarpfen

knaap·je RZ. r.n.

knaapje → knaap

Zobacz też knaap

knaap <knapen> [knap] RZ. r.m.

1. knaap (jongen):

Bursche r.m.

Junge r.m.

Knabe r.m. form.

2. knaap pej. (persoon):

Bursche r.m.

Geselle r.m.

Kerl r.m.

ik vertrouw die knaap niet

ich traue diesem Kerl nicht

een knaap van een karper

ein Mordskarpfen

een knaap van een karper

ein Riesenkarpfen

kna·gen <knaagde, h. geknaagd> [knaɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knagen (bijten):

nagen

2. knagen (onaangename gewaarwording):

nagen

een knagend geweten

ein nagendes Gewissen

knagende kiespijn

bohrende Zahnschmerzen l.mn.

knak·ken¹ <knakte, h. geknakt> [knɑkə(n)] CZ. cz. przech.

1. knakken:

knakken (met een knak breken)

knakken (met een knak breken)

knakken (meervoudig knakken)

2. knakken przen.:

knakken (in lichte mate)

knal·pot <knalpot|ten> [knɑlpɔt] RZ. r.m.

Auspufftopf r.m.

Schalldämpfer r.m.

knar·sen <knarste, h. geknarst> [knɑrsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knarsen (scharnier, slot e.d.)

knarsen (sneeuw, grind, tanden)

knarsen (werktuigen, remmen, wiel)

knal·len <knalde, h./i. geknald> [knɑlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knallen:

knallen (een knal geven)

knallen (uit elkaar knallen)

knallende donderslagen

krachende Donnerschläge

2. knallen (met een knal raken):

hij is op een boom geknald

er ist gegen einen Baum geknallt

knau·wen <knauwde, h. geknauwd> [knɑuwə(n)] CZ. cz. nieprzech. (sterk kauwen)

knap¹ <knappe, knapper, knapst> [knɑp] PRZYM.

1. knap (mooi):

knap

2. knap (intelligent):

knap

knap

een knappe kop

ein heller [o. kluger] Kopf

3. knap:

knap (bekwaam: zaken)

knap (bekwaam: zaken)

knap (bekwaam: personen)

knap (bekwaam: personen)

buitengewoon knap

een erg knap(pe) schrijver

ein hervorragender Schriftsteller

een knap stuk werk

eine Hochleistung

een knap stuk werk

eine Glanzleistung

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski