Tłumaczenia dla hasła „ontvangstbalie“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ont·vangst <ontvangst|en> [ɔntfɑŋst] RZ. r.ż.

1. ontvangst:

ontvangst (het krijgen van iets)

Empfang r.m.

ontvangst (het krijgen van iets)

Entgegennahme r.ż.

ontvangst adm.

Erhalt r.m.

ontvangst (het binnenkomen, geld, goederen, post e.d.) adm.

Eingang r.m.

iets in ontvangst nemen

etw in Empfang nehmen

voor ontvangst tekenen

(den Empfang) quittieren

2. ontvangst (het innen van geld):

ontvangst

Einziehung r.ż.

ontvangst

Einnahme r.ż.

3. ontvangst (het opvangen van signalen):

ontvangst

Empfang r.m.

4. ontvangst (inkomsten):

ontvangst

Einnahmen l.mn.

ontvangsten en uitgaven

Einnahmen und Ausgaben

5. ontvangst (onthaal):

ontvangst

Empfang r.m.

ontvangst

Aufnahme r.ż.

ontvangst

Bewirtung r.ż.

6. ontvangst (receptie):

ontvangst

Empfang r.m.

ont·van·gen¹ <ontving, h. ontvangen> [ɔntfɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontvangen (innen, krijgen):

ontvangen

empfangen

ontvangen

erhalten

ontvangen

bekommen

2. ontvangen (bij zich toelaten):

ontvangen

empfangen

iem ontvangen met open armen

jdn mit offenen Armen empfangen

3. ontvangen (onthalen):

ontvangen

aufnehmen

ontvangen

empfangen

ontvangen

bewirten

zijn boek werd gunstig ontvangen przen.

sein Buch wurde günstig aufgenommen

4. ontvangen (bevrucht worden):

ontvangen

empfangen

ont·van·ger <ontvanger|s> [ɔntfɑŋər] RZ. r.m.

1. ontvanger:

ontvanger (iem die iets krijgt)

Empfänger r.m.

ontvanger (van een cadeau)

Beschenkte(r) r.m.

2. ontvanger (ambtenaar):

de ontvanger van de directe belastingen

≈ der Steuereinnehmer

3. ontvanger RADIO (toestel):

ontvanger

Empfänger r.m.

ontvanger

Empfangsgerät r.n.

ont·van·ke·lijk <ontvankelijke, ontvankelijker, ontvankelijkst> [ɔntfɑŋkələk] PRZYM.

1. ontvankelijk (vatbaar voor indrukken):

ontvankelijk

empfänglich

ontvankelijk

aufgeschlossen

voor nieuwe ideeën ontvankelijk zijn

für neue Ideen aufgeschlossen sein

2. ontvankelijk jur.:

ontvankelijk

zulässig

ontvankelijk

statthaft

niet ontvankelijk

unzulässig

een eis ontvankelijk verklaren

einer Klage +C. stattgeben

on·troost·baar [ɔntrostbar] PRZYM.

ontroostbaar

untröstlich

evan·ge·lie <evange|liën, evangelie|s> [evɑŋɣeli] RZ. r.n.

evangelie

Evangelium r.n.

het evangelie van Marcus

das Evangelium des Markus

het evangelie van Marcus

das Markusevangelium

het evangelie verkondigen

das Evangelium verkünden

angst·val·lig <angstvallige, angstvalliger, angstvalligst> [ɑŋstfɑləx] PRZYM.

1. angstvallig (angstig):

angstvallig

ängstlich

angstvallig keek hij om

er schaute sich ängstlich um

2. angstvallig (pijnlijk nauwgezet):

angstvallig

peinlich (genau)

hij vermeed angstvallig alle vreemde woorden

er vermied peinlich alle Fremdwörter