Tłumaczenia dla hasła „uitlegster“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

uit·zuig·ster RZ. r.ż.

uitzuigster forma żeńska od uitzuiger

Zobacz też uitzuiger

uit·zui·ger <uitzuiger|s> [œytsœyɣər] RZ. r.m.

uitzuiger

Ausbeuter r.m.

uit·daag·ster RZ. r.ż.

uitdaagster forma żeńska od uitdager

Zobacz też uitdager

uit·da·ger <uitdager|s> [œydaɣər] RZ. r.m.

uitdager

Herausforderer r.m.

uit·leg·gen <legde uit, h. uitgelegd> [œytlɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitleggen:

uitleggen (uiteenzetten)

darlegen

uitleggen (uiteenzetten)

erläutern

uitleggen (toelichtend verklaren)

erklären

uitleggen (bijv. Bijbel, wetgeving)

auslegen

uitleggen (dromen)

deuten

iets ten kwade uitleggen

etw falsch auslegen

iets ten kwade uitleggen

etw missdeuten

2. uitleggen ((kleren) vergroten):

uitleggen

auslassen

3. uitleggen (uitspreiden):

uitleggen

auslegen

hoe moet ik dat nu uitleggen? (opvatten)

wie soll ich das nun verstehen?

uit·le·nen <leende uit, h. uitgeleend> [œytlenə(n)] CZ. cz. przech.

uitlenen

ausleihen

(aan) iem iets uitlenen

jdm etw ausleihen

uit·le·ven <leefde zich uit, h. zich uitgeleefd> [œytlevə(n)] CZ. wk ww

uitleven zich uitleven:

uitleven

sich ausleben

uit·le·zen <las uit, h. uitgelezen> [œytlezə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitlezen (geheel lezen):

uitlezen

auslesen

uitlezen

zu Ende lesen

2. uitlezen comput.:

uitlezen

lesen

uit·lek·ken <lekte uit, i. uitgelekt> [œytlɛkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. uitlekken (bekend worden):

uitlekken

durchsickern

2. uitlekken (uitdruipen):

uitlekken

abtropfen

3. uitlekken (wegsijpelen):

uitlekken

auslaufen

uit·le·ve·ren <leverde uit, h. uitgeleverd> [œytlevərə(n)] CZ. cz. przech.

uitleveren

ausliefern an +B.

uit·la·ten¹ <liet zich uit, h. zich uitgelaten> [œytlatə(n)] CZ. wk ww

uitlaten zich uitlaten (zich uiten):

uitlaten

sich äußern

uitlaten pej.

sich auslassen

zich niet over iets uitlaten

sich über etw B. ausschweigen

zich ongunstig over iem uitlaten

sich negativ über jdn äußern

uit·lo·per <uitloper|s> [œytlopər] RZ. r.m.

1. uitloper (tak van een bergketen):

uitloper

Ausläufer r.m.

2. uitloper plantk.:

uitloper

Ausläufer r.m.

uit·lo·ten <lootte uit, h. uitgeloot> [œytlotə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitloten (door loten uitsluiten):

uitloten

durch Losentscheid ausschließen

2. uitloten (door loting trekken):

uitloten

auslosen

uit·log·gen <logde uit, h. uitgelogd> [œytlɔɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

uitloggen

sich abmelden