Tłumaczenia dla hasła „vergebene“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·ge·len <vergeelde, i. vergeeld> [vərɣelə(n)] CZ. cz. nieprzech.

vergelen

vergilben

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] CZ. wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

vergeten

sich vergessen

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

ver·ge·ven <vergaf, h. vergeven> [vərɣevə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergeven (kwijtschelden):

vergeven

vergeben

vergeven

verzeihen

ik kan mezelf nooit vergeven, dat ik …

ich werde mir nie verzeihen können, dass ich …

2. vergeven (vergiftigen):

vergeven

vergiften

van iets vergeven zijn przen.

mit etw vergiftet sein

het is hier vergeven van de muggen przen.

es wimmelt hier von Mücken

3. vergeven (uitdelen):

vergeven

vergeben

ver·ge·le·ken CZ.

vergeleken 3. os. l.mn. cz. prz. van, volt. deelw. van vergelijken

Zobacz też vergelijken

ver·ge·lij·ken <vergeleek, h. vergeleken> [vɛrɣəlɛikə(n)] CZ. cz. przech.

vergelijken

vergleichen

vergeleken met vroeger

im Vergleich zu früher

niet te vergelijken zijn met

nicht zu vergleichen sein mit

een vergelijkend warenonderzoek

ein vergleichender Warentest

ver·geefs¹ [vərɣefs] PRZYM. (vruchteloos)

vergeefs

vergeblich

vergeefse moeite

vergebliche Mühe r.ż.

ver·ge·leek CZ.

1. vergeleek 3. os. l.mn. cz. prz. van vergelijken

2. vergeleek volt. deelw. van vergelijken

Zobacz też vergelijken

ver·ge·lij·ken <vergeleek, h. vergeleken> [vɛrɣəlɛikə(n)] CZ. cz. przech.

vergelijken

vergleichen

vergeleken met vroeger

im Vergleich zu früher

niet te vergelijken zijn met

nicht zu vergleichen sein mit

een vergelijkend warenonderzoek

ein vergleichender Warentest

ver·ge·ving [vərɣevɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. vergeving (kwijtschelding):

vergeving

Verzeihung r.ż.

vergeving rel.

Vergebung r.ż.

iem vergeving schenken

jdm verzeihen

iem om vergeving vragen (voor iets)

jdn (wegen etw) um Verzeihung bitten

de vergeving van de zonden

die Vergebung der Sünden

2. vergeving (het weggeven):

vergeving

Vergabe r.ż.

ver·gel·den <vergold, h. vergolden> [vərɣɛldə(n)] CZ. cz. przech.

vergelden

vergelten

kwaad met kwaad vergelden

Böses mit Bösem vergelten