niderlandzko » niemiecki

ver·ne·men <vernam, h. vernomen> [vərnemə(n)] CZ. cz. przech.

1. vernemen (horen):

ver·neu·ken <verneukte, h. verneukt> [vərnøkə(n)] CZ. cz. przech. pot.

ver·ne·de·ren <vernederde, h. vernederd> [vərnedərə(n)] CZ. cz. przech.

ver·noe·men <vernoemde, h. vernoemd> [vərnumə(n)] CZ. cz. przech.

over·ne·men <nam over, h. overgenomen> [ovərnemə(n)] CZ. cz. przech.

1. overnemen (in ontvangst nemen):

4. overnemen (kopen):

5. overnemen (ontlenen):

entnehmen +C.

over·ne·ming RZ. r.ż.

overneming → overname

Zobacz też overname

over·na·me <overname|s, overname|n> [ovərnamə] RZ. r.ż.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski