Tłumaczenia dla hasła „beminden“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

be·ˈfin·den¹ CZ. cz. nieprzech. niereg. podn.

befinden

bevinden

befinden

(be)oordelen

befinden

achten

be·ˈfein·den² [bəˈf͜aindn̩] CZ. cz. zwr. podn.

befeinden

een vijandige houding aannemen

befeinden

vijandig gezind worden

befeinden

ruzie krijgen

Be·ˈfin·den <Befindens> RZ. r.n. kein l.mn.

1. Befinden:

Befinden

(gezondheids)toestand

2. Befinden podn.:

Befinden

oordeel r.n.

Befinden

advies r.n.

ˈher·fin·den CZ. cz. nieprzech. niereg. pot.

herfinden

de weg hierheen vinden

ver·ˈbin·den² [fɛɐ̯ˈbɪndn̩] CZ. cz. zwr. niereg.

1. verbinden (sich zusammentun):

verbinden

zich verbinden

verbinden

een verbond aangaan [o. sluiten]

2. verbinden (sich vermischen zu):

verbinden

zich verbinden

verbinden

zich vermengen tot

3. verbinden (verbunden sein mit):

verbinden

samengaan

verbinden

verbonden zijn aan

verbinden

gepaard gaan met

be·ˈmit·lei·den [bəˈmɪtl͜aidn̩] CZ. cz. przech.

bemitleiden

medelijden hebben met

bemitleiden

te doen hebben met

bemitleiden

beklagen

ˈab·bin·den CZ. cz. przech. niereg.

1. abbinden (losbinden):

abbinden

losmaken

abbinden

losbinden

2. abbinden (abschnüren):

abbinden

afbinden

abbinden

afsnoeren

3. abbinden (zusammenbinden):

abbinden

samenbinden

4. abbinden GASTR.:

abbinden

binden

ˈab·fin·den¹ CZ. cz. przech. niereg.

1. abfinden (entschädigen):

abfinden

(gedeeltelijk) schadeloosstellen [o. vergoeden]

2. abfinden pot. (zufrieden stellen):

abfinden

tevredenstellen

abfinden

bevredigen

ˈan·bin·den² CZ. cz. przech. niereg. (festbinden)

anbinden

(aan)binden

anbinden

vastbinden

den Hund anbinden

de hond aanlijnen

einen Rosenstrauch anbinden

een rozenstruik opbinden

sich nicht anbinden lassen przen. (durch Pflichten einschränken)

zich niet laten binden

kurz angebunden sein

kort aangebonden [o. korzelig] zijn

ˈzu·bin·den CZ. cz. przech.

zubinden

dichtbinden

zubinden

toebinden

er·ˈfin·den [-ˈfɪndn̩] CZ. cz. przech.

1. erfinden (eine Erfindung machen):

erfinden

uitvinden

erfinden

uitdenken

2. erfinden (sich ausdenken):

erfinden

bedenken

erfinden

verzinnen

erfinden

fingeren

Ausreden erfinden

uitvluchten [o. smoesjes] verzinnen

ˈschin·den <schindete, geschunden> [ˈʃɪndn̩] CZ. cz. przech.

1. schinden (grausam antreiben):

schinden

afbeulen

schinden

afjakkeren

schinden

uitzuigen

schinden

kwellen

2. schinden pot. (sparen):

schinden

sparen

schinden

omzeilen

Fahrgeld schinden

zwart rijden

3. schinden pot. (heraus locken):

schinden

uitlokken

bei jdm ein paar Euro schinden

iem een paar euro aftroggelen

Eindruck schinden (wollen)

op alle mogelijke manieren indruk willen maken

Eindruck schinden (wollen)

erg willen imponeren

Zeit schinden

tijd (trachten te) winnen

um·ˈbin·den¹ CZ. cz. przech. niereg.

umbinden

binden om

umbinden

omwinden