Tłumaczenia dla hasła „ausgefallenes“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱u̱sgefallen CZ. cz. nieprzech.

ausgefallen pp von ausfallen

II . a̱u̱sgefallen PRZYM. (ungewöhnlich)

ausgefallen Person

niezwykły

ausgefallen Geschmack

dziwaczny

ausgefallen Kleid, Idee

ekstrawagancki

Zobacz też ausfallen

a̱u̱s|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [f. dk. wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy r.m. l.mn. /zęby r.m. l.mn. jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [f. dk. wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [f. dk. przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

a̱u̱s|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [f. dk. wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy r.m. l.mn. /zęby r.m. l.mn. jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [f. dk. wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [f. dk. przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

a̱u̱s|fällen CZ. cz. przech.

1. ausfällen CHEM.:

ausfällen

wytrącać [f. dk. wytrącić]

2. ausfällen CH (verhängen):

ausfällen Strafe

nakładać [f. dk. nałożyć]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Ein in Konsequenz verschiedener ihr zur Last gelegter Verfehlungen schlecht ausgefallenes Zeugnis soll sie gefälscht haben, um den Vorfall vor ihren Großeltern zu verbergen.

de.wikipedia.org

Der Zirkumflex erinnert dabei an ein eigentlich vorhandenes, in der französischen Aussprache aber ausgefallenes s.

de.wikipedia.org