niemiecko » polski

kne̱ten [ˈkneːtən] CZ. cz. przech.

1. kneten (bearbeiten):

ugniatać [f. dk. ugnieść]
wyrabiać [f. dk. wyrobić]

2. kneten (formen):

lepić [f. dk. u‑]
lepienie r.n.

3. kneten (massieren):

masować [f. dk. wy‑] [komuś] kark

kne̱beln [ˈkneːbəln] CZ. cz. przech.

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

2. kneifen (zusammenpressen):

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

Kne̱i̱fer <‑s, ‑> RZ. r.m.

kne̱i̱pen [ˈknaɪpən] CZ. cz. nieprzech. REG

kneipen → kneifen

Zobacz też kneifen

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. przech.

1. kneifen (zwicken):

2. kneifen (zusammenpressen):

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. kneifen:

Plebe̱jer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ple​ˈbeːjɐ] RZ. r.m.(r.ż.) a. pej. podn. a. HIST.

plebejusz r.m. a. pej. podn.
Gewerk r.n.
zawód r.m.
Gewerk r.n.
fach r.m.
Gewerk r.n.
rzemiosło r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski