Tłumaczenia dla hasła „kollatur“ w niemiecko » polski słowniku

Koloratu̱r <‑, ‑en> [kolora​ˈtuːɐ̯] RZ. r.ż. MUS

Koloratur

koloratura r.ż.

Kollatio̱n <‑, ‑en> [kɔla​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż.

1. Kollation DRUK.:

Kollation

kolacja r.ż.

Kollation

kolacjonowanie r.n.

2. Kollation (Imbiss):

Kollation

przekąska r.ż.

Famulatu̱r <‑, ‑en> [famula​ˈtuːɐ̯] RZ. r.ż. (Praktikum)

Famulatur

praktyki r.ż. l.mn. [studenckie]

Makulatu̱r <‑, ‑en> [makula​ˈtuːɐ̯] RZ. r.ż.

1. Makulatur DRUK.:

Makulatur

arkusze r.m. l.mn. zepsute podczas druku

2. Makulatur (Altpapier):

Makulatur

makulatura r.ż.

Makulatur reden pej. pot.

pleść głupstwa pej. pot.

Kollẹktor <‑s, ‑en> [kɔ​ˈlɛktoːɐ̯] RZ. r.m.

Kollektor PHYS, ELEKT.

kolektor r.m.

I . kollekti̱v [kɔlɛk​ˈtiːf] PRZYM.

1. kollektiv podn.:

kollektiv Wirtschaft

kolektywny

kollektiv Wohnform

wspólny

2. kollektiv PR.:

kollektiv

zbiorowy

kollektives Arbeitsrecht

zbiorowe prawo r.n. pracy

II . kollekti̱v [kɔlɛk​ˈtiːf] PRZYSŁ. podn.

kollektiv verwalten:

kollektiv

kolektywnie

kollabi̱e̱ren* [kɔla​ˈbiːrən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. kollabieren MED. (zusammenbrechen):

kollabieren

dostawać [f. dk. dostać] zapaści

2. kollabieren FIN. (Kurs):

kollabieren

[gwałtownie] spadać [f. dk. spaść]

Nomenklatu̱r <‑, ‑en> [nomɛnkla​ˈtuːɐ̯, pl: nomɛnkla​ˈtuːrən] RZ. r.ż. (Terminologie, Verzeichnis)

Nomenklatur

nomenklatura r.ż.

Kollaborateur(in) <‑s, ‑e; ‑, ‑nen> [kɔlabora​ˈtøːɐ̯] RZ. r.m.(r.ż.)

Kollaborateur(in)

kolaborant(ka) r.m. (r.ż.)

kollationi̱e̱ren* [kɔlatsi̯o​ˈniːrən] CZ. cz. przech. DRUK.

kollationieren

kolacjonować [f. dk. s‑]

Kollage̱n <‑s, ‑e> [kɔla​ˈgeːn] RZ. r.n.

Kollagen BIOL., MED.

kolagen r.m.

Muskulatu̱r <‑, ‑en> [mʊskula​ˈtuːɐ̯] RZ. r.ż.

Muskulatur

muskulatura r.ż.