Tłumaczenia dla hasła „zerbrochenen“ w niemiecko » polski słowniku

I . zerbrẹchen* CZ. cz. przech. irr

zerbrechen

tłuc [f. dk. s‑]

zerbrechen

rozbijać [f. dk. rozbić]

zwroty:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [f. dk. rozsypać] się fig pot.

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo r.n. rozpadło się przez drobnostki pot.

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen podn.

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

zerbro̱chen CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

zerbrochen pp von zerbrechen

Zobacz też zerbrechen

I . zerbrẹchen* CZ. cz. przech. irr

zerbrechen

tłuc [f. dk. s‑]

zerbrechen

rozbijać [f. dk. rozbić]

zwroty:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [f. dk. rozsypać] się fig pot.

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo r.n. rozpadło się przez drobnostki pot.

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen podn.

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig