Tłumaczenia dla hasła „Grüntöne“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

gruntownie [gruntovɲe] PRZYSŁ.

gruntownie

gründlich

gruntowny [gruntovnɨ] PRZYM.

gruntowny porządek, zmiana

grundlegend

gruntowny znajomość rzeczy

gründlich

gruntowny znajomość rzeczy

solide

gruntowy [gruntovɨ] PRZYM.

1. gruntowy (z gruntu):

gruntowy pomidory, sałata, uprawa

Freiland-

2. gruntowy (związany z gruntem, służący do gruntowania):

gruntowy podatek, farba

Grund-

gruntować <‑tuje> [gruntovatɕ] CZ. cz. przech.

1. gruntować (mierzyć głębokość):

gruntować jezioro, rzekę

sondieren

gruntować jezioro, rzekę

die Wassertiefe messen

2. gruntować (kłaść grunt):

gruntować płótno, ścianę

grundieren

3. gruntować (opierać na trwałej podstawie):

gruntować wiedzę, władzę

stützen

gruntowność <D. ‑ści, bez l.mn. > [gruntovnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

gruntowność

Gründlichkeit r.ż.

gruntowność wyszkolenia zawodowego

Gründlichkeit der Berufsausbildung

grunt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [grunt] RZ. r.m.

1. grunt (gleba):

grunt

Grund r.m.

grunt

Boden r.m.

grunty orne

Acker[boden] r.m.

trafić na [lub znaleźć] podatny grunt

auf fruchtbaren Boden fallen

2. grunt (teren):

grunt

Boden r.m.

[spotkać się] na neutralnym gruncie

[sich B. ] auf neutralem Boden [treffen]

stać na pewnym [lub twardym] gruncie

festen Boden unter den Füßen haben

grunt pali się komuś pod nogami

jdm wird der Boden [unter den Füßen] zu heiß

grunt pali się komuś pod nogami

jdm brennt der Boden unter den Füßen

tracić grunt pod nogami

den Boden unter den Füßen verlieren

3. grunt zwykle l.mn. (obszar własności):

grunt

Grundstück r.n.

grunt

Grundbesitz r.m.

4. grunt (dno zbiornika wodnego: jeziora, rzeki):

grunt

Grund r.m.

5. grunt (podstawa):

grunt

Grundlage r.ż.

grunt

Grundsatz r.m.

w gruncie rzeczy

im Grunde [genommen]

grunt to zdrowie przysł.

Hauptsache gesund pot.

z gruntu

von Grund auf [o. aus]

6. grunt (substancja gruntująca):

grunt

Grund r.m.

grunge [grantʃ] RZ. r.m. ndm.

grunge MUZ., SOCJOL

Grunge r.m.

słucham grunge

ich höre Grunge

ugruntować [ugruntovatɕ] f. dk., ugruntowywać [ugruntovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech. podn.

ugruntować

festigen

ugruntować swoją pozycję

seine Position festigen

zgruntować [zgruntovatɕ]

zgruntować f. dk. od gruntować

Zobacz też gruntować

gruntować <‑tuje> [gruntovatɕ] CZ. cz. przech.

1. gruntować (mierzyć głębokość):

gruntować jezioro, rzekę

sondieren

gruntować jezioro, rzekę

die Wassertiefe messen

2. gruntować (kłaść grunt):

gruntować płótno, ścianę

grundieren

3. gruntować (opierać na trwałej podstawie):

gruntować wiedzę, władzę

stützen

gruntówka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [gruntufka] RZ. r.ż.

1. gruntówka (rodzaj wędki):

gruntówka

Grundangel r.ż.

złowić suma na gruntówkę

den Wels mit der Grundangel fangen

2. gruntówka SZT. (farba do gruntowania):

gruntówka

Grundfarbe r.ż.