Tłumaczenia dla hasła „kaleczyć“ w polsko » niemiecki słowniku

I . kaleczyć <‑czy; cz. prz. ‑ecz> [kaletʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. kaleczyć f. dk. (ranić):

kaleczyć

verletzen

kaleczyć

verstümmeln

2. kaleczyć przen. (mówić niepoprawnie):

kaleczyć język

radebrechen

on kaleczy niemiecki

er spricht gebrochen Deutsch

II . kaleczyć <‑czy; cz. prz. ‑ecz> [kaletʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

kaleczyć się czymś (ranić się)

sich B. mit etw verletzen

skaleczyć się w palec

sich C. den Finger verletzen

Przykładowe zdania ze słowem kaleczyć

kaleczyć język

eine Sprache radebrechen

kaleczyć się czymś (ranić się)

sich B. mit etw verletzen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Wyznaczanie swoich rewirów może mieć brutalny przebieg, a nierzadko dochodzi do prawdziwych walk, w trakcie których ptaki mogą się kaleczyć.

pl.wikipedia.org

Zabijali każdego rannego wroga, grabili i kaleczyli zwłoki.

pl.wikipedia.org

Niszczy mrowisko, kaleczy nożem drzewo, usiłuje złapać pająka.

pl.wikipedia.org

W akwarium nie powinno być kamieni czy korzeni o ostrych krawędziach, gdyż wystraszone ryby wykonują bardzo gwałtowne ruchy i łatwo mogą się kaleczyć o przeszkody.

pl.wikipedia.org

Schwytanym Żydom obcinano brody, kalecząc przy tym ich twarze, a „operacje” te wykonywane były tępymi nożycami.

pl.wikipedia.org

Wyjątkowo niezdarna, łatwo się potyka i kaleczy.

pl.wikipedia.org

Podczas jednego z zabiegów kaleczy się zakażonym lancetem i po kilku tygodniach umiera na tyfus.

pl.wikipedia.org

Pochodzi ze złożenia dwóch słów greckich: βους bous = wół i τομος tomos, temnein = ciąć, kaleczyć.

pl.wikipedia.org

Ponadto rebelianci wysadzili w powietrze urząd pocztowy, podpalili budynki administracji rządowej oraz kaleczyli zwłoki zabitych.

pl.wikipedia.org

Po śmierci kaleczył nożem ciała swoich ofiar.

pl.wikipedia.org