polsko » niemiecki

nabluzgać <‑ga; cz. prz. ‑aj> [nabluzgatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (nakląć na kogoś)

nabiał <D. ‑u, bez l.mn. > [nabjaw] RZ. r.m.

I . nabić <‑ije> [nabitɕ]

nabić f. dk. od nabijać

II . nabić <‑ije> [nabitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

Zobacz też nabijać

I . nabijać <‑ja; f. dk. nabić> [nabijatɕ] CZ. cz. przech.

2. nabijać (nasadzać):

II . nabijać <‑ja; f. dk. nabić> [nabijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

nabiec [nabjets] f. dk.

nabiec → nabiegnąć

Zobacz też nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć f. dk. od nabiegać

I . nabijać <‑ja; f. dk. nabić> [nabijatɕ] CZ. cz. przech.

2. nabijać (nasadzać):

II . nabijać <‑ja; f. dk. nabić> [nabijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

nabytek <D. ‑tku, l.mn. ‑tki> [nabɨtek] RZ. r.m.

2. nabytek (zdobycz):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski