Tłumaczenia dla hasła „nakazuje“ w polsko » niemiecki słowniku

nakazowy [nakazovɨ] PRZYM. st. urz.

nakazowy

Befehls-

nakazowy

Anordnungs-

postępowanie nakazowe

Strafbefehlsverfahren r.n.

postępowanie nakazowe

Urkundenprozess r.m.

gospodarka nakazowa

Planwirtschaft r.ż.

nakazać [nakazatɕ]

nakazać f. dk. od nakazywać

Zobacz też nakazywać

nakazywać <‑zuje; cz. prz. ‑zuj; f. dk. nakazać> [nakazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nakazywać podn. (kazać, zalecić):

nakazywać komuś coś zrobić

jdm befehlen, etw zu tun

nakazywać dietę

Diät verordnen

2. nakazywać podn. (stanowić konieczność):

nakazywać ostrożność

Vorsicht gebieten

nakazać zaniechania praktyk sprzecznych z prawem

das Einstellen von rechtswidrigen Handlungen anordnen

nakazywać <‑zuje; cz. prz. ‑zuj; f. dk. nakazać> [nakazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nakazywać podn. (kazać, zalecić):

nakazywać komuś coś zrobić

jdm befehlen, etw zu tun

nakazywać dietę

Diät verordnen

2. nakazywać podn. (stanowić konieczność):

nakazywać ostrożność

Vorsicht gebieten

nakazać zaniechania praktyk sprzecznych z prawem

das Einstellen von rechtswidrigen Handlungen anordnen

I . nakarmić <‑mi> [nakarmitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

nakarmić

füttern

II . nakarmić <‑mi> [nakarmitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

nakarmić

sich B. sättigen

nakadzić <‑dzi; cz. prz. ‑adź> [nakadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. nakadzić pot. (nadymić):

nakadzić

einräuchern pot.

nakadzić kadzidełkami

etw mit Räucherstäbchen einräuchern

2. nakadzić przen. pot. (mówić same pochlebstwa):

nakadzić

jdm schmeicheln

nakadzić

jdn beweihräuchern pot.

nakadzić przełożonemu

dem Vorgesetzten schmeicheln

nakarcznik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [nakartʃɲik] RZ. r.m. (część uprzęży)

nakarcznik

Kum[me]t r.n.

nakapać <‑pie; cz. prz. nakap> [nakapatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

nakapać

tropfen

nakapało mi wody na obiektyw

Wasser r.n. ist auf mein Objektiv getropft

świeca nakapała na obrus

die Kerze r.ż. hat auf die Tischdecke getropft

nakłuć [nakwutɕ]

nakłuć f. dk. od nakłuwać

Zobacz też nakłuwać

nakłuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. nakłuć> [nakwuvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nakłuwać (przekłuwać):

nakłuwać

anstechen

nakłuć balon szpilką

den Luftballon mit der Stecknadel anstechen

2. nakłuwać (wbić coś ostrego):

nakłuwać

aufspießen

nakłuwać

[ein]stechen

nakłuwać

in etw B. stechen

nakłuć mięso widelcem

mit der Gabel in das Fleisch stechen

nakłuć skórę igłą

mit der Nadel in die Haut stechen

3. nakłuwać MED.:

nakłuwać

punktieren

naktuz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [naktus] RZ. r.m. NAUT.

naktuz

Kompasshaus r.n.

nakaz RZ.

Hasło od użytkownika

nakaz chwili (polecenie, zarządzenie) r.m.

Gebot der Stunde r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Tezeusz wydaje służbie odpowiednie rozporządzenia co do pogrzebu syna, nakazuje też zakopać gdzieś zwłoki żony, życząc by jej ziemia ciężką była.

pl.wikipedia.org

Ujęcie tradycyjne nakazuje formułowanie sądów poprawnościowych w oparciu o mowę klasy wyższej lub język literacki.

pl.wikipedia.org

Prawo energetyczne nakazuje rozdzielenie zapłaty za energię, jak i za usługę jej przesyłu.

pl.wikipedia.org

Istnienie dalszej konieczności prowadzenia elektrostymulacji nakazuje konieczność zmiany jej metody.

pl.wikipedia.org

Nakazuje też zawieszanie obrazu krzywo lub odwrotnie („do góry nogami”) w piątek lub sobotę, co przypuszczalnie łączy się ze świadomością istnienia święta szabatu bądź w sylwestra.

pl.wikipedia.org

Jak pisał obrona czynna nie polega na powstaniu, ale nakazuje nie odżegnywać się od onego i mieć je na widoku.

pl.wikipedia.org

Widząc w tym zjawisku zaburzenie, nakazuje raczej leczyć dotknięte nim osoby, niż je karać.

pl.wikipedia.org

Nakazuje jednak dozgonny ascetyzm większości wdów, niezależnie od wieku, w którym owdowiały.

pl.wikipedia.org

Brak poprawy po 6 miesiącach leczenie wskazuje na nieskuteczność leczenia i nakazuje jego zakończenie.

pl.wikipedia.org

Gesler umieszcza na wysokim słupie kapelusz i nakazuje wszystkim kłaniać się.

pl.wikipedia.org