Tłumaczenia dla hasła „odwarstwić“ w polsko » niemiecki słowniku

I . uwarstwiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [uvarstfjatɕ], uwarstwić [uvarstfitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

uwarstwiać

aufschichten

uwarstwiać towar

die Ware aufschichten

II . uwarstwiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [uvarstfjatɕ], uwarstwić [uvarstfitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

uwarstwiać

aufgeschichtet werden

I . nawarstwiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [navarstfjatɕ], nawarstwić [navarstfitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

nawarstwiać

aufschichten

nawarstwiać

auflagern

II . nawarstwiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [navarstfjatɕ], nawarstwić [navarstfitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

1. nawarstwiać:

nawarstwiać (ułożyć się warstwami) (osady)

sich B. absetzen

nawarstwiać (ułożyć się warstwami) (osady)

sich B. ablagern

2. nawarstwiać przen.:

nawarstwiać (zgromadzić się) (uczucia, wspomnienia)

sich B. aufspeichern

nawarstwiać (zgromadzić się) (uczucia, wspomnienia)

sich B. ansammeln

odwarkiwać <‑kuje; cz. prz. ‑kuj> [odvarkivatɕ], odwarknąć [odvarknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. odwarkiwać (zwierzę):

odwarkiwać

zurückknurren

pies groźnie odwarknął

der Hund r.m. knurrte bedrohlich zurück

2. odwarkiwać przen. pot. (odburknąć):

odwarkiwać

mürrisch [o. barsch] antworten

niechętnie odwarknął coś w odpowiedzi

widerwillig brummte er etwas zur Antwort

rozwarstwienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rozvarstfjeɲe] RZ. r.n.

1. rozwarstwienie SOCJOL (społeczeństwa):

rozwarstwienie

Schichtung r.ż.

2. rozwarstwienie TECHNOL.:

rozwarstwienie

Delamination r.ż.

rozwarstwienie

Aufblätterung r.ż.

nawarstwienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [navarstfjeɲe] RZ. r.n.

nawarstwienie

Aufschichtung r.ż.

nawarstwienie

Auflagerung r.ż.

rozwarstwiać się <‑ia się> [rozvarstfjatɕ ɕe], rozwarstwić się [rozvarstfitɕ ɕe] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. rozwarstwiać się SOCJOL:

rozwarstwiać się

in [o. nach] Schichten einteilen

2. rozwarstwiać się (podzielić się):

rozwarstwiać się

sich B. entmischen

rozwarstwiać się

sich B. schichtweise trennen

mieszanina szybko się rozwarstwia

das Gemisch r.n. entmischt sich schnell

I . odwapniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [odvapɲatɕ], odwapnić [odvapnitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. odwapniać MED.:

odwapniać

entkalken

odwapniać

Kalk entziehen

2. odwapniać TECHNOL.:

odwapniać

entkalken

II . odwapniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [odvapɲatɕ], odwapnić [odvapnitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. odwapniać MED.:

odwapniać

Kalk verlieren

odwapniać

entkalkt werden

2. odwapniać TECHNOL.:

odwapniać

entkalkt werden

odważnie [odvaʒɲe] PRZYSŁ.

odważnie

mutig

odważnie

tapfer

odważnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [odvaʒɲik] RZ. r.m.

odważnik

Gewicht r.n.

uwarstwienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [uvarstfjeɲe] RZ. r.n.

uwarstwienie GEO., t. SOCJOL

Stratifikation r.ż.

uwarstwienie GEO., t. SOCJOL

Schichtenbildung r.ż.

uwarstwienie skał

Felsschichtung r.ż.

uwarstwienie społeczne

gesellschaftliche Stratifikation [o. Schichtenbildung]

umartwiać <‑ia> [umartfjatɕ], umartwić [umartfitɕ] f. dk. CZ. cz. przech., cz. zwr. zwykle cz. ndk. podn.

umartwiać

kasteien

zmartwić [zmartfitɕ]

zmartwić f. dk. od martwić

Zobacz też martwić

I . martwić <‑wi; f. dk. z‑> [martfitɕ] CZ. cz. przech.

martwić

bekümmern

martwić

Sorge bereiten

II . martwić <‑wi; f. dk. z‑> [martfitɕ] CZ. cz. zwr.

1. martwić (niepokoić się):

martwić się czymś

sich C. wegen einer S. D. Sorgen machen

nie martw się!

mach dir keine Sorgen!

koń ma wielki łeb, niech się martwi przysł.

sollen sich die Anderen r.m. l.mn. den Kopf zerbrechen

2. martwić (troszczyć się):

martwić się o kogoś/coś

für jdn/etw sorgen

martwić się o kogoś/coś

sich B. um jdn/etw kümmern

odwszawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [otfʃavjatɕ], odwszawić [otfʃavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. MED.

odwszawiać

entlausen