polsko » niemiecki

pochlebiać <‑ia> [poxlebjatɕ], pochlebić [poxlebitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

1. pochlebiać (przesadnie chwalić):

2. pochlebiać (uznawać coś za swoją zaletę):

pochlebca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [poxleptsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp podn.

Schmeichler(in) r.m. (r.ż.)

pochlebstwo <D. ‑wa, l.mn. ‑wa> [poxlepstfo] RZ. r.n. podn.

pochlebny [poxlebnɨ] PRZYM. podn.

pochlebny sąd:

pochlebczy [poxleptʃɨ] PRZYM. podn.

pochlebczy gest:

schlebiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [sxlebjatɕ], schlebić [sxlebitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski