polsko » niemiecki

I . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

II . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

promienica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [promjeɲitsa] RZ. r.ż.

1. promienica:

promienica MED., ZOOL.
Aktinomykose r.ż.
promienica MED., ZOOL.

promienieć <‑eje> [promjeɲetɕ] CZ. cz. nieprzech.

I . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

napromieniać FIZ., TECHNOL.

I . promieniować <‑iuje> [promjeɲovatɕ] CZ. cz. przech. (emitować)

II . promieniować <‑iuje> [promjeɲovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. promieniować przen. (oddziaływać):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski