polsko » niemiecki

osiedlić [oɕedlitɕ]

osiedlić f. dk. od osiedlać

Zobacz też osiedlać

I . osiedlać <‑la; f. dk. osiedlić> [oɕedlatɕ] CZ. cz. przech.

II . osiedlać <‑la; f. dk. osiedlić> [oɕedlatɕ] CZ. cz. zwr.

wysiedlić [vɨɕedlitɕ]

wysiedlić f. dk. od wysiedlać

Zobacz też wysiedlać

wysiedlać <‑la; f. dk. wysiedlić> [vɨɕedlatɕ] CZ. cz. przech. podn.

zasiedlić [zaɕedlitɕ]

zasiedlić f. dk. od zasiedlać

Zobacz też zasiedlać

zasiedlać <‑la; f. dk. zasiedlić> [zaɕedlatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. zasiedlać (wprowadzać się):

siedlisko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [ɕedlisko] RZ. r.n.

1. siedlisko (miejsce zamieszkania):

Wohnsitz r.m.
Lebensraum r.m.
Ansiedlung r.ż.

2. siedlisko BIOL.:

Biotop r.m. lub r.n.
Lebensraum r.m.

3. siedlisko przen. (ośrodek: zbrodni):

Brutstätte r.ż. pej. podn.
Krankheits-/Seuchenherd r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski