polsko » niemiecki

specjalista1 (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [spetsjalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp (znawca)

specjalny [spetsjalnɨ] PRZYM.

1. specjalny (o określonym celu):

Sonder-

2. specjalny (szczególny):

specjalistka [spetsjalistka] RZ. r.ż.

specjalistka → specjalista

Zobacz też specjalista , specjalista

specjalista2 [spetsjalista] (lekarz)

specjalista1 (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [spetsjalista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp (znawca)

specjalistyczny [spetsjalistɨtʃnɨ] PRZYM.

specjalnie [spetsjalɲe] PRZYSŁ.

specjalność <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [spetsjalnoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. specjalność (dziedzina):

Fachgebiet r.n.

specjalizacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [spetsjalizatsja] RZ. r.ż.

1. specjalizacja bez l.mn. (proces):

2. specjalizacja (osiągnięty poziom):

I . specjalizować <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech.

2. specjalizować (dzielić na specjalności):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski