polsko » niemiecki

stracenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [stratseɲe] RZ. r.n.

zatracenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zatratseɲe] RZ. r.n.

zatracenie podn.:

Verlieren r.n.

straceniec <D. ‑aceńca, l.mn. ‑aceńcy> [stratseɲets] RZ. r.m.

wtrącenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ftrontseɲe] RZ. r.n. JĘZ.

trafienie <D. ‑nia, l.mn. ‑nia> [trafjeɲe] RZ. r.n.

trawienie <D. ‑wienia, bez l.mn. > [travjeɲe] RZ. r.n.

1. trawienie (absorpcja: pokarmu):

Verdauung r.ż.

2. trawienie (substancji):

trawienie CHEM., TECHNOL.
Ätzen r.n.

zatraceniec <D. ‑ceńca, l.mn. ‑ceńcy> [zatratseɲets] RZ. r.m. przest (skazaniec)

armer Schlucker r.m. pot.

potrącenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [potrontseɲe] RZ. r.n. (odliczona suma)

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski
Autor tego pojęcia podkreśla powolne tracenie zdolności użytkowania pojęć abstrakcyjnych, czyli spłycanie refleksyjności, przekazu, myślenia.
pl.wikipedia.org
Przykładami może być doping bądź gwałtowne tracenie wagi tak, aby trafić do niższej kategorii wagowej.
pl.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski