polsko » niemiecki

uprawny [upravnɨ] PRZYM. ROLN.

uprawniony1 [upravɲonɨ] PRZYM. PR.

upragnienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [upragɲeɲe] RZ. r.n.

uprawnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [upravɲeɲe] RZ. r.n. PR.

upraszać <‑sza; f. dk. uprosić> [upraʃatɕ] CZ. cz. przech. zwykle f. dk.

zwroty:

„Ruhe, bitte!”

uprawiać <‑ia; f. dk. uprawić> [upravjatɕ] CZ. cz. przech.

1. uprawiać ROLN. (przygotowywać glebę):

2. uprawiać tylko ndk. ROLN. (siać, sadzić, podlewać):

uprawniać <‑ia> [upravɲatɕ], uprawnić [upravɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. PR.

uprać [upratɕ]

uprać f. dk. od prać

Zobacz też prać

I . prać <pierze f. dk. ze‑> [pratɕ] CZ. cz. przech.

2. prać < f. dk. s‑> pot. (bić):

II . prać <pierze f. dk. po‑ [lub u‑]> [pratɕ] CZ. cz. nieprzech. (robić pranie)

III . prać <pierze> [pratɕ] CZ. cz. zwr.

1. prać < f. dk. wy‑> <[lub u‑]>:

2. prać < f. dk. s‑> pot.:

uprawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [uprava] RZ. r.ż. ROLN.

1. uprawa bez l.mn.:

Anbau r.m.
Bearbeitung r.ż.
Bestellung r.ż.

2. uprawa (uprawiana roślina):

Zucht r.ż.

uprażyć [upraʒɨtɕ]

uprażyć f. dk. od prażyć

Zobacz też prażyć

I . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. prażyć < f. dk. u‑> (przypiekać):

2. prażyć TECHNOL.:

II . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. (słońce)

III . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] CZ. cz. zwr.

uprzedni [upʃedɲi] PRZYM. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski