Tłumaczenia dla hasła „wściekać“ w polsko » niemiecki słowniku

I . wściec [fɕtɕets] f. dk., wściekać [fɕtɕekatɕ] <‑ka; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech. pot. (wpędzać w złość)

wściec

aufbringen

wściec

wütend machen

wściec

in Wut bringen

wściec

auf die Palme bringen przen. pot.

wścieka go niezmywanie naczyń

ihn regt auf, dass das Geschirr r.n. nicht aufgewaschen wurde

II . wściec [fɕtɕets] f. dk., wściekać [fɕtɕekatɕ] <‑ka; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. zwr.

1. wściec pot. (złościć się):

wściec

sich B. aufregen

wściec

in Wut [o. Zorn] geraten

wściec

auf der Palme sein przen. pot.

wściekać się na kogoś

Wut auf jdn bekommen

wściekać się na kogoś

auf jdn wütend sein

wścieka się o byle co

er regt sich über wer weiß was auf B.

wściec by się można!

es ist zum Verzweifeln!

2. wściec (zachorować na wściekliznę):

wściec

an Tollwut erkranken

zwierzęta się wściekają

Tiere ntpl können Tollwut bekommen [o. an Tollwut erkranken]

Przykładowe zdania ze słowem wściekać

wściekać się na kogoś

Wut auf jdn bekommen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Thyellodroma: gr. θυελλα thuella „burza, huragan”, od θυω thuō „wściekać się”; -δρομος -dromos „biegacz”, od τρεχω trekhō „biegać”.

pl.wikipedia.org

Lyssodes: gr. λυσσα lussa „wściekłość, furia”, od λυσσοω lussoō „wściekać się”; ειδος eidos „portret, twarz, gatunek, kształt, postać”, od ειδω eidō „być podobnym”.

pl.wikipedia.org