Tłumaczenia dla hasła „złupić“ w polsko » niemiecki słowniku

złupić [zwupitɕ]

złupić f. dk. od łupić

Zobacz też łupić

I . łupić <‑pi; cz. prz. łup f. dk. z‑> [wupitɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. łupić tylko ndk. (wyzyskiwać):

łupić

ausbeuten

łupić robotników

Arbeiter ausbeuten

2. łupić przest (ograbiać):

łupić

[aus]plündern

łupić kogoś ze skóry

jdm das Fell über die Ohren ziehen

II . łupić <‑pi; cz. prz. łup> [wupitɕ] CZ. cz. zwr.

1. łupić (wyzyskiwać się nawzajem):

łupić

sich B. gegenseitig ausbeuten

głupi sam się ze skóry łupi przysł.

ein Narr r.m. und sein Geld r.n. sind bald geschieden

2. łupić (obłupywać się):

łatwo się łupić (orzeszki)

leicht geknackt werden können

łatwo się łupić (kora, ziemniaki)

sich B. leicht schälen

łatwo się łupić (jajka)

sich B. leicht pellen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Pokonał go w bitwie nad Łabą i złupił ziemie serbskie, zmuszając pozostałych przy życiu wodzów do kapitulacji.

pl.wikipedia.org

Następny cios zadali wyspie piraci, którzy złupili ją w roku 69 p.n.e.

pl.wikipedia.org

Na przełomie lata i jesieni 1238 r. wojska księcia pomorskiego Świętopełka złupiły i spaliły gród.

pl.wikipedia.org

Złupili świątynie i zabrali do niewoli kilkunastu mieszkańców wioski.

pl.wikipedia.org

Kolejny najazd w roku 752 miał za cel jedynie złupić miasto.

pl.wikipedia.org

W 1918 roku klasztor zajęli bolszewicy i złupili go poszukując ukrytych kosztowności.

pl.wikipedia.org