Słownik ortografii niemieckiej

Definicje „auffalen“ w Słownik ortografii niemieckiej

a̱u̱f·wal·len <wallst auf, wallte auf, ist aufgewallt> CZ. bez dop.

a̱u̱f·fül·len <füllst auf, füllte auf, hat aufgefüllt> CZ. z dop.

I . a̱u̱f·fal·lend PRZYM.

II . a̱u̱f·fal·lend PRZYSŁ. verdächtig

I . a̱u̱f·hel·len <hellst auf, hellte auf, hat aufgehellt> CZ. z dop. jd hellt etwas auf

II . a̱u̱f·hel·len <hellst auf, hellte auf, hat aufgehellt> CZ. z 'sich' etwas hellt sich auf

a̱u̱f·fal·ten CZ. z dop. z 'sich'

I . a̱u̱f·fah·ren <fährst auf, fuhr auf, hat/ist aufgefahren> CZ. bez dop. +sein

II . a̱u̱f·fah·ren <fährst auf, fuhr auf, hat/ist aufgefahren> CZ. z dop. +haben jd fährt etwas auf

a̱u̱f·fas·sen <fasst auf, fasste auf, hat aufgefasst> CZ. z dop.

I . a̱u̱f·ho·len <holst auf, holte auf, hat aufgeholt> CZ. z dop.

II . a̱u̱f·ho·len <holst auf, holte auf, hat aufgeholt> CZ. bez dop.

Nie możesz znaleźć słowa w Słowniku ortografii niemieckiej?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский