Tłumaczenia dla hasła „Sprechens“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

spee·chen <speechte, h. gespeecht> [spiːtʃə(n)] CZ. cz. nieprzech.

speechen

eine Rede [o. Ansprache] halten

sprei·den <spreidde, h. gespreid> [sprɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. spreiden (uitspreiden):

spreiden

ausbreiten

spreiden

breiten form.

een bed spreiden

ein Bett bereiten [o. richten]

zijn bedje is gespreid przen.

er setzt sich ins gemachte Nest

een laken over de tafel spreiden

ein Tuch über den Tisch ausbreiten

2. spreiden:

spreiden (over een tijdsverloop, ruimte, personen verdelen)

streuen

spreiden (verdelen)

verteilen

spreiden (indelen)

staffeln

het risico spreiden

das Risiko streuen [o. verteilen]

de vakanties spreiden

die Ferien staffeln

3. spreiden (uit elkaar plaatsen):

spreiden

spreizen

spreiden SPORT

grätschen

met gespreide benen

mit gespreizten Beinen

met gespreide benen (sport)

mit gegrätschten Beinen

de vleugels spreiden

die Flügel ausbreiten

4. spreiden (verspreiden):

spreiden

ausströmen

spreiden

verströmen

spreiden

verbreiten

spre·kend¹ <sprekende, sprekender, sprekendst> [sprekənt] PRZYM.

1. sprekend (geluid gevend):

sprekend

sprechend

de sprekende film

der Tonfilm

2. sprekend (sterk uitkomend):

sprekend

treffend

sprekend

deutlich ausgeprägt

een sprekende gelijkenis

eine täuschende Ähnlichkeit

sprekende kleuren

lebhafte Farben l.mn.

een sprekend portret

ein ausdrucksvolles Porträt

3. sprekend (duidelijk):

sprekend

sprechend

sprekend

schlagend

4. sprekend (met veel uitdrukking):

sprekend

sprechend

sprekend

ausdrucksvoll

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spreken (klanken voortbrengen):

spreken

sprechen

de manier van spreken

der Redestil

de manier van spreken

die Redeweise

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

sprechen

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal przen.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

am Apparat

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] C. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

sozusagen

van zichzelf doen spreken

von sich C. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

spreken

sprechen

spreken

sich regen

4. spreken (getuigen) + van:

spreken

zeugen von

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

spreken

sprechen

6. spreken (overtuigend zijn):

spreken

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

pre·sens <pre|sentia> [prezɛns] RZ. r.n.

presens

Gegenwart r.ż.

presens taalk.

Präsens r.n.

sprei·ding [sprɛidɪŋ] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. spreiding (het uitspreiden):

spreiding

Spreizen r.n.

bij spreiding van de benen

beim Spreizen der Beine

2. spreiding:

spreiding (verdeling over een tijdsverloop, ruimte, personen)

Streuung r.ż.

spreiding (verdeling)

Verteilung r.ż.

spreiding (indeling)

Staffelung r.ż.

de spreiding van de macht

die Verteilung der Macht

spreeuw <spreeuw|en> [sprew] RZ. r.ż. dierk.

spreeuw

Star r.m.

spre·ker <spreker|s> [sprekər] RZ. r.m.

1. spreker:

spreker (redenaar)

Redner r.m.

spreker (woordvoerder)

Sprecher r.m.

één van de voorgaande sprekers

einer der Vorredner

2. spreker (taal, dialect):

spreker

Sprecher r.m.

de sprekers van dit dialect

die Sprecher dieses Dialekts