Tłumaczenia dla hasła „kontrataku“ w niemiecko » polski słowniku

Kontrạkt <‑[e]s, ‑e> [kɔn​ˈtrakt] RZ. r.m. PR.

Kontrakt

kontrakt r.m.

Kontrakt

umowa r.ż.

laut Kontrakt

zgodnie z umową

KọntrabassNP <‑es, ‑bässe> [ˈkɔntra-] RZ. r.m. MUS

Kontrabass

kontrabas r.m.

Kontraktio̱n <‑, ‑en> [kɔntrak​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż.

1. Kontraktion MED.:

Kontraktion

skurcz r.m. mięśni

2. Kontraktion (Verminderung):

Kontraktion GEO, PHYS

kontrakcja r.ż.

3. Kontraktion JĘZ. (Zusammenziehung):

Kontraktion

kontrakcja r.ż.

Kọntrapunkt <‑[e]s, ‑e> [ˈ---] RZ. r.m.

1. Kontrapunkt podn.:

Kontrapunkt

kontrapunkt r.m.

er bildete eine Art Kontrapunkt zu den anderen

stworzył rodzaj kontrapunktu wobec innych

2. Kontrapunkt MUS:

Kontrapunkt

kontrapunkt r.m.

Kontrạstfarbe <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Kontrastfarbe

barwa r.ż. kontrastowa

kontrasti̱e̱ren* [kɔntras​ˈtiːrən] CZ. cz. nieprzech. podn.

[mit/zu etw] kontrastieren

kontrastować [z czymś]

kontrạstreich PRZYM.

kontrastreich

pełen kontrastów

Kontrạst <‑[e]s, ‑e> [kɔn​ˈtrast] RZ. r.m.

1. Kontrast (Unterschied):

Kontrast

kontrast r.m.

im [o. in] Kontrast zu etw stehen

kontrastować z czymś

2. Kontrast:

Kontrast FILM, FOTO, TV

kontrast r.m.

Kontrahẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [kɔntra​ˈhɛnt] RZ. r.m.(r.ż.)

1. Kontrahent podn. (Gegner):

Kontrahent(in)

przeciwnik(-iczka) r.m. (r.ż.)

2. Kontrahent (Vertragspartner):

Kontrahent(in)

kontrahent(ka) r.m. (r.ż.)

I . kontrahi̱e̱ren* [kɔntra​ˈhiːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. kontrahieren:

kontrahieren BIOL., MED. (zusammenziehen) (Muskel)

napinać [f. dk. napiąć]

2. kontrahieren PR.:

mit sich selbst kontrahieren

zawierać umowę z samym sobą

II . kontrahi̱e̱ren* [kɔntra​ˈhiːrən] CZ. cz. przech.

1. kontrahieren (abschließen):

kontrahieren PR., HAND. Abkommen, Vertrag

zawierać [f. dk. zawrzeć]

2. kontrahieren (abweisen):

kontrahieren Angriff, Stoß

odpierać [f. dk. odeprzeć]

III . kontrahi̱e̱ren* [kɔntra​ˈhiːrən] CZ. cz. zwr.

kontrahieren BIOL., MED. (zusammengezogen werden) (Muskel)

napinać [f. dk. napiąć] się

Kontrạstbrei <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m. MED.

Kontrastbrei

kontrast r.m.

kontrazepti̱v [kɔntratsɛp​ˈtiːf] PRZYM. MED.

kontrazeptiv

antykoncepcyjny

Kontrazepti̱vum <‑s, Kontrazeptiva> [kɔntratsɛp​ˈtiːvʊm, pl: kɔntratsɛp​ˈtiːva] RZ. r.n. MED.

Kontrazeptivum

środek r.m. antykoncepcyjny

I . kontrovẹrs [kɔntro​ˈvɛrs] PRZYM. podn.

1. kontrovers (gegensätzlich):

kontrovers Meinungen, Standpunkte

przeciwny

kontrovers Meinungen, Standpunkte

odmienny

2. kontrovers (umstritten):

kontrovers Buch, Kunstwerk

kontrowersyjny

II . kontrovẹrs [kɔntro​ˈvɛrs] PRZYSŁ. podn.

kontrovers darstellen:

kontrovers

kontrowersyjnie

die Angelegenheit wurde sehr kontrovers diskutiert

w trakcie dyskusji powstało wiele sporów odnośnie tej sprawy