Tłumaczenia dla hasła „kuteln“ w niemiecko » polski słowniku

I . ku̱geln [ˈkuːgəln] CZ. cz. nieprzech. +sein

kugeln

toczyć [f. dk. po‑] się

der Ball kugelte unter den Schrank

piłka r.ż. potoczyła się pod szafę

II . ku̱geln [ˈkuːgəln] CZ. cz. przech.

kugeln

toczyć [f. dk. po‑]

kugeln

turlać [f. dk. po‑]

kugeln

kulać [f. dk. kulnąć ]alt

sie kugelte den Ball über den Hof

poturlała piłkę przez podwórko

zwroty:

das war zum Kugeln pot.

można się było [z tego] uśmiać pot.

der ist ja zum Kugeln! pot.

ten to jest [prze]komiczny! pot.

das ist ja zum Kugeln! pot.

z tego to się można uśmiać!

Kụtteln [ˈkʊtəln] RZ. r.ż. l.mn. GASTR.

Kutteln

fla[cz]ki l.mn.

kụngeln [ˈkʊŋəln] CZ. cz. nieprzech. pej. pot.

kungeln

kombinować pot.

kungeln

mataczyć

mit jdm um etw kungeln

potajemnie knuć coś z kimś

I . kụppeln [ˈkʊpəln] CZ. cz. nieprzech. MOT.

kuppeln (Fahrer)

włączać [f. dk. włączyć] sprzęgło

II . kụppeln [ˈkʊpəln] CZ. cz. przech.

1. kuppeln Fahrzeuge, Geräte:

kuppeln

przyłączać [f. dk. przyłączyć]

kuppeln

łączyć

kuppeln

spinać [f. dk. spiąć]

kuppeln

sprzęgać [f. dk. sprzęgnąć]

etw an einen Wagen kuppeln

przyłączyć coś do samochodu

2. kuppeln alt Menschen:

kuppeln

swatać [f. dk. ze‑]

kuppeln

kojarzyć

kuppeln

skojarzyć pot.

3. kuppeln PR.:

kuppeln

stręczyć

I . kụrbeln CZ. cz. nieprzech. MOT.

kurbeln (drehen)

kręcić korbą

II . kụrbeln CZ. cz. przech. (bewegen)

nach oben kurbeln

podnosić [f. dk. podnieść] w górę

nach oben kurbeln

podkręcać [f. dk. podkręcić]

nach oben kurbeln

wznosić [się] [f. dk. wnieść]

nach unten kurbeln

opuszczać [f. dk. opuścić]

die Markise über die Terrasse kurbeln

rozsunąć markizę nad tarasem

I . beu̱teln CZ. cz. przech. austr., poł. niem. (schütteln)

beuteln

potrząsać [f. dk. potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln CZ. cz. nieprzech.

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln CZ. bezosob. austr., poł. niem.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku pot.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba r.ż. dała mu się nieźle we znaki

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] CZ. cz. nieprzech.

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować pot.

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

tụrteln [ˈtʊrtəln] CZ. cz. nieprzech.

1. turteln żart.:

turteln (liebkosen) (Menschen)

czulić się

turteln (liebkosen) (Menschen)

gruchać fig żart.

2. turteln alt:

turteln (gurren) (Taube)

gruchać [f. dk. za‑]