Tłumaczenia dla hasła „scheise“ w niemiecko » polski słowniku

sche̱i̱ße PRZYM. inv pej. wulg.

diese Idee ist scheiße

to gówniany pomysł r.m. wulg.

Sche̱i̱de <‑, ‑n> [ˈʃaɪdə] RZ. r.ż. a. ANAT.

Scheide (eines Schwerts)

pochwa r.ż.

Sche̱i̱ße <‑, bez l.mn. > [ˈʃaɪsə] RZ. r.ż. pej. wulg.

1. Scheiße (Kot):

Scheiße

gówno r.n. wulg.

Scheiße

kupa r.ż. pot.

in der Scheiße sitzen

znajdować [f. dk. znaleźć] się [lub być] w kropce

jdm steht die Scheiße bis zum Hals

ktoś tkwi po uszy w gównie wulg.

jdn aus der Scheiße ziehen

wydobywać [f. dk. wydobyć] kogoś z tarapatów pot.

2. Scheiße (Unerfreuliches):

Scheiße

cholera r.ż. pot.

Scheiße!

cholera! pot.

verdammte [o. verfluchte] Scheiße!

cholera jasna! pot.

verdammte [o. verfluchte] Scheiße!

do jasnej cholery! pot.

3. Scheiße (Blödsinn):

Scheiße bauen

naknocić pot.

du redest mal wieder nur Scheiße

znowu pieprzysz głodne kawałki wulg.

4. Scheiße (schlechte Arbeit):

das Buch ist Scheiße

ta książka r.ż. jest gówno warta wulg.

das ist doch alles Scheiße

to wszystko jest gówno warte wulg.

Sche̱i̱be <‑, ‑n> [ˈʃaɪbə] RZ. r.ż.

1. Scheibe:

Scheibe (Fensterscheibe)

szyba r.ż.

Scheibe (in Sprossenfenstern)

szybka r.ż.

Schaufensterscheibe

szyba wystawowa

Windschutzscheibe/Heckscheibe

szyba przednia/tylna

kugelsichere Scheibe

szyba kuloodporna

2. Scheibe:

Scheibe (abgeschnittenes Stück: eines Brotes)

kromka r.ż.

Scheibe (einer Wurst, Zitrone)

plaster[ek] r.m.

Scheibe (einer Wurst, Zitrone)

talarek r.m. pot.

Schinkenscheibe/Käsescheibe

plasterek szynki/sera

etw in Scheiben schneiden

kroić [f. dk. po‑] coś w plasterki

davon/von ihm könntest du dir eine Scheibe abschneiden pot.

z tego/niego mógłbyś wziąć sobie przykład

3. Scheibe a. TECHNOL. (runder Gegenstand):

Scheibe

krążek r.m.

4. Scheibe SPORT:

Scheibe (des Mondes, der Sonne)

tarcza r.ż.

Scheibe (Schießscheibe)

tarcza [strzelnicza]

5. Scheibe pot. (Schallplatte):

Scheibe

płyta r.ż.

6. Scheibe (Töpferscheibe):

Scheibe

koło r.n. garncarskie

Sche̱i̱t <‑[e]s, ‑e [o. poł. niem., CH, A: ‑er]> [ʃaɪt] RZ. r.n.

Scheit

polano r.n.

Sche̱i̱n¹ <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃaɪn] RZ. r.m.

1. Schein:

Schein (Lichtschein: einer Lampe)

światło r.n.

Schein (einer Kerze)

blask r.m.

Schein (Glanz)

połysk r.m.

2. Schein (Anschein):

Schein

pozór r.m.

zum Schein

dla pozoru

etw nur zum Schein tun

robić [f. dk. z‑] coś tylko dla pozoru

der Schein trügt

pozory mylą

den Schein wahren

zachowywać [f. dk. zachować] pozory

Sche̱i̱ß <‑, bez l.mn. > [ʃaɪs] RZ. r.m. pej. wulg.

Scheiß

bzdura r.ż. pot.

was soll der Scheiß?

co to ma być?

so ein Scheiß!

co za gówno r.n. ! wulg.

mach keinen Scheiß!

nie rób głupstw! pot.

zwroty:

ohne Scheiß!

bez [głupich] żartów! pot.

ohne Scheiß!

bez jaj! pot.

Sche̱i̱ch <‑s, ‑e [o. ‑s]> [ʃaɪç] RZ. r.m.

Scheich

szejk r.m.

I . sche̱u̱ [ʃɔɪ] PRZYM.

1. scheu (menschenscheu):

scheu Kind

nieśmiały

scheu Kind

wstydliwy

sie hat ein scheues Wesen

[ona] jest wstydliwa [lub nieśmiała] z natury

2. scheu (ängstlich):

scheu

bojaźliwy

scheu Tier

płochliwy

scheu werden Pferd

być płochliwym

die Pferde scheu machen pot.

siać panikę

3. scheu (schüchtern):

scheu Berührung, Verhalten

nieśmiały

ein scheuer Blick

nieśmiałe spojrzenie r.n.

ein scheuer Kuss

nieśmiały pocałunek r.m.

II . sche̱u̱ [ʃɔɪ] PRZYSŁ.

sich scheu umsehen

rozglądać [f. dk. rozejrzeć] się nieśmiało

Sche̱re <‑, ‑n> [ˈʃeːrə] RZ. r.ż.

1. Schere (Werkzeug zum Schneiden):

Schere

nożyce l.mn.

Schere

nożyczki l.mn.

die Schere im Kopf haben

stosować [f. dk. za‑] autocenzurę

2. Schere meist l.mn. (Zange: eines Hummers, Krebses):

Schere

kleszcze l.mn.

Schere

szczypce l.mn.

3. Schere SPORT:

Schere

nożyce l.mn.

sche̱e̱l [ʃeːl] PRZYM. pot.

scheel

krzywy

scheel

zawistny

jdn scheel ansehen

patrzeć na kogoś krzywo [lub krzywym okiem]

Schẹcke <‑n, ‑n; ‑, ‑n> [ˈʃɛkə] RZ. mf

Schecke

srokaty koń r.m.

Schecke

srokacz r.m. pot.

Schecke

srokata klacz r.ż.

Schẹlte <‑, ‑n> [ˈʃɛltə] RZ. r.ż. l.mn. selten podn.

1. Schelte (Schimpfe):

Schelte

bura r.ż. pot.

Schelte bekommen

dostać burę pot.

sei brav, sonst gibt es Schelte!

bądź grzeczny, w przeciwnym razie dostaniesz burę! pot.

2. Schelte (Kritik):

Schelte

łajanie r.n.

Schẹnke <‑, ‑n> [ˈʃɛŋkə] RZ. r.ż.

Schenke

gospoda r.ż.

sche̱ren¹ <schert, schor, geschoren> [ˈʃeːrən] CZ. cz. przech.

1. scheren (durch Schneiden kürzen):

scheren Tier, Pudel, Hecke

strzyc [f. dk. o‑ lub przy‑]

scheren Rasen

kosić [f. dk. s‑]

scheren Tuch, Teppich

przycinać [f. dk. przyciąć]

alles über einen Kamm scheren

traktować wszystko jednakowo

alles über einen Kamm scheren

mierzyć wszystko jedną miarą

2. scheren (abschneiden):

sich C. den Bart scheren

przystrzyc sobie brodę

kurz geschorenes Haar

krótko ostrzyżone włosy r.m. l.mn.

Schẹrge <‑n, ‑n> [ˈʃɛrgə] RZ. r.m. pej.

Scherge

siepacz r.m. podn.

Scherge

zbir r.m.

I . sche̱u̱en [ˈʃɔɪən] CZ. cz. przech.

1. scheuen (zu vermeiden suchen):

etw scheuen Ärger, Arbeit

unikać czegoś

etw scheuen Ärger, Arbeit

stronić od czegoś

etw scheuen Verantwortung

uchylać [f. dk. uchylić] się

keine Kosten/Ausgaben scheuen

nie szczędzić kosztów/wydatków

2. scheuen (Angst haben):

keine Gefahr scheuen

nie lękać [lub obawiać] się niebezpieczeństwa

gebranntes Kind scheut das Feuer

kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha przysł.

II . sche̱u̱en [ˈʃɔɪən] CZ. cz. nieprzech. (Pferd)

scheuen

płoszyć [f. dk. s‑] się

III . sche̱u̱en [ˈʃɔɪən] CZ. cz. zwr.

sich vor etw C. scheuen

lękać [f. dk. bać] się czegoś

sich nicht davor scheuen die Wahrheit zu sagen

nie bać się powiedzieć prawdę

Sche̱u̱ne <‑, ‑n> [ˈʃɔɪnə] RZ. r.ż.

Scheune

stodoła r.ż.

Scheune (Geräteschuppen)

szopa r.ż. na narzędzia